ഒരു പഴയ ഓര്മയാണ്. അധ്യാപകര്ക്കായുള്ള റിഫ്രഷര് കോഴ്സ് നടക്കുകയാണ്. റിസോഴ്സ് പേഴ്സണ് ആകട്ടെ മലയാളം വിദ്വാന്, ഹൈസ്കൂള് അധ്യാപകന്. പങ്കെടുക്കുന്നതോ പ്രൈമറിവിഭാഗം അധ്യാപകരും.
റിസോഴ്സ് പേഴ്സണ് രണ്ടു വാക്യങ്ങള് ബോര്ഡില് എഴുതി. അന്നമ്മതന് മടിയില് കിടന്ന ഉണ്ണിയേശു. അന്നം മുടങ്ങാതിരിക്കാന് അധ്വാനിക്കണം. 'ന്ന' എന്ന അക്ഷരത്തിന്റെ സന്ദര്ഭാനുസരണമുള്ള ഉച്ചാരണവ്യതിരിക്തത വ്യക്തമാക്കാന് ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നു അദ്ദേഹം.
അന്നൊരു കാലത്ത് അമ്മയുടെ മടിയില് എന്നു പറഞ്ഞുതുടങ്ങുന്നതിനിടെ ശ്രോതാക്കളില് ഒരധ്യാപകന് മറ്റൊരു സന്ദര്ഭം അവതരിപ്പിച്ചുകൊണ്ടു പറഞ്ഞു: ''അന്നമ്മയുടെ മടിയിലും ഉണ്ണിയേശു കിടന്നിട്ടുണ്ട്.'' കന്യകാമേരിയുടെ അമ്മ അന്നത്തെ (അന്നമ്മയെ)യാണ് ആ അധ്യാപകന് ദ്യോതിപ്പിച്ചത്. കന്യകാമേരിയും അന്നയും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം ആര്.പിക്കും മറ്റ് അധ്യാപകര്ക്കും അജ്ഞാതമായിരുന്നു.
പരിശുദ്ധ കന്യകാമേരിയുടെ അമ്മയാണ് അന്നം. അതുകൊണ്ടു തന്നെ മേരിയുടെ പൈതലിനെ അന്നം (അന്നമ്മ) നിശ്ചയമായും മടിയിലിരുത്തി താലോലിച്ചിട്ടുണ്ട്. വാത്സല്യത്തോടെ മുത്തം കൊടുത്തിട്ടുണ്ട്. ആ കുരുന്നിന്റെ നിര്മലമായ പുഞ്ചിരി കണ്ടു നിര്വൃതികൊണ്ടിട്ടുണ്ട്. അത് അന്നയ്ക്കു ലഭിച്ച മഹാഭാഗ്യം!
അതേ, അന്നയ്ക്കു ലഭിച്ചതു മഹാഭാഗ്യംതന്നെ. പക്ഷേ, ആ മഹാഭാഗ്യം കരഗതമാകുന്നതിനുമുമ്പ് അന്ന അനുഭവിച്ച മനോദുഃഖം, അപമാനം, അവഗണന, അവഹേളനം, അവാച്യമെന്നേ പറയേണ്ടൂ. ഒരുപക്ഷേ, അനപത്യതാദുഃഖം അനുഭവിച്ചവര്ക്ക് അതിന്റെ തീവ്രത അറിയുമായിരിക്കാം.
പരിശുദ്ധ മറിയത്തിന്റെ മാതാപിതാക്കളെക്കുറിച്ച് വളരെയൊന്നും വിശുദ്ധഗ്രന്ഥത്തില് പ്രതിപാദിക്കുന്നില്ല. മറിയത്തിന്റെ പിതാവ് ജൊവാക്കിമും മാതാവ് അന്നയും ആയിരുന്നുവെന്നു നമുക്കറിയാം. എന്നാല്, ഇവരുടെ ജീവിതസാഹചര്യങ്ങളെക്കുറിച്ചു അധികം പരാമര്ശങ്ങളില്ലെങ്കിലും ആദിമക്രൈസ്തവരുടെ ഇടയില് പ്രചാരത്തിലുണ്ടായിരുന്ന പാരമ്പര്യകഥകള് അവരുടെ ജീവിതസാഹചര്യങ്ങളിലേക്കു വെളിച്ചം വീശുന്നവയാണ്; ആസ്വാദ്യവുമാണ്.
അന്നയുടെ ഭര്ത്താവ് ജൊവാക്കിം ആട്ടിടയനായിരുന്നു. ആടുകളുടെ ഒരു വലിയ കൂട്ടം സ്വന്തമായുള്ള ധനികന്. അന്നയാകട്ടെ സുന്ദരിയും സുശീലയും.
ജൊവാക്കിമും അന്നയും ദാമ്പത്യം ആരംഭിച്ചിട്ട് ഏറെ നാളുകളായി. എങ്കിലും ആ ദാമ്പത്യവല്ലരി പുഷ്പിച്ചില്ല ഇക്കാലമത്രയും. ഇതായിരുന്നു അവരുടെ ദുഃഖം.
അന്ന അനുഭവിച്ച അനപത്യതാദുഃഖത്തിന്റെ തീവ്രത അറിയണമെങ്കില് യഹൂദര് ഇക്കാര്യത്തില് പുലര്ത്തിയിരുന്ന ചില വിശ്വാസങ്ങള് (അതോ അന്ധവിശ്വാസങ്ങളോ)കൂടി അറിയണം. കുഞ്ഞുങ്ങള് ഇല്ലാത്ത ദമ്പതികള് ദൈവത്താല് ശപിക്കപ്പെട്ടവര് എന്നാണ് യഹൂദര് പുലര്ത്തിയിരുന്ന വിശാസം. അതിനാല്ത്തന്നെ സമൂഹം അവരെ ഒറ്റപ്പെടുത്തുന്നതും പതിവായിരുന്നു. അതുകൊണ്ടാണല്ലോ കാഴ്ചയര്പ്പണത്തിനായെത്തിയ ജൊവാക്കിമിനെ അതില്നിന്നു ഒഴിവാക്കിയത്.
അഭിമാനവും അന്തസ്സുമൊക്കെ ചോദ്യം ചെയ്യപ്പെട്ട് അപമാനിതരാകുന്ന അവസ്ഥ. ഇതൊക്കെ അവരുടെ ദുഃഖത്തിന്റെ ദയനീയഭാവങ്ങളായിരുന്നു. എന്നാണിതില്നിന്നെല്ലാമൊരു മോചനം? ജൊവാക്കിം ചിന്തിച്ചു. കഠിനതപം ചെയ്തുകൊണ്ട് തന്റെ ദുഃഖങ്ങളെല്ലാം ഈശ്വരനില് സമര്പ്പിക്കുക! പിന്നെ താമസിച്ചില്ല ജൊവാക്കിം അകലെയൊരു മരുഭൂമിയില് പോയി തപസ്സനുഷ്ഠിക്കാന് തുടങ്ങി.
അന്നയെ വീട്ടിലാക്കിയിട്ടുള്ള ജൊവാക്കിമിന്റെ ഈ പോക്കും അവക്കു തീവ്രവേദനയ്ക്കു കാരണമായി. നരകതുല്യമായിരുന്നു അതെന്നുതന്നെ പറയാം. ഒന്നാമതായി ഒറ്റപ്പെടല്. ജൊവാക്കിം ഒളിച്ചോടിയതാണെന്നും അതിനു കാരണക്കാരി അന്നയാണെന്നുമുള്ള ചാര്ച്ചക്കാരുടെ പരിഹാസം. ഒരു ആശ്വാസവാക്ക് എവിടെനിന്നും ലഭിച്ചില്ല.
പക്ഷേ, അന്ന തളര്ന്നില്ല. അവള് തന്റെ ദീവ്രദുഃഖം അതുപോലെതന്നെ ദൈവത്തിനുമുമ്പില് നിരത്തി. ഈറനണിഞ്ഞ കണ്ണുമായി മുട്ടില്നിന്നുകൊണ്ടു പ്രാര്ത്ഥിച്ചു. ദൈവമേ, ഞാന് അപമാനിതയായിരിക്കുന്നു. ഞങ്ങളുടെ പിതാമഹനായ അബ്രഹാമിനും സാറായ്ക്കും വാര്ദ്ധക്യത്തില് അങ്ങ് കുഞ്ഞിനെ നല്കി. ഞാനും ജൊവാക്കിമും മക്കളില്ലാത്തതിന്റെ പേരില് അപമാനിതരാകാന് ഇടയാക്കല്ലേ! തന്റെ മനസ്സില് നിറഞ്ഞുനിന്ന പരിഭവവും വേദനയും അവള് ദൈവസന്നിധിയില് സമര്പ്പിച്ചു.
ദീര്ഘനേരത്തെ പ്രാര്ത്ഥനയ്ക്കൊടുവില് തളര്ന്ന് മുട്ടിന്മേല് തല ചായ്ച്ച് അവള് ഉറങ്ങിപ്പോയി.
''മോളേ, അന്നേ,'' തന്നെ ആരോ വിളിക്കുന്നതുകേട്ടാണ് അന്ന ഉണര്ന്നത്. അവള് കണ്ണുകള് ഉയര്ത്തിനോക്കി. അതാ ഒരു തേജോരൂപം മുന്നില്. അതേ, ഒരു മാലാഖ! ദൈവദൂതന്റെ വാക്കുകള്ക്ക് അന്ന ചെവിയോര്ത്തു.
''അന്നേ, നിന്റെ പ്രാര്ത്ഥന ദൈവം കേട്ടു. അവിടുന്ന് നിന്നെ അനുഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു. നിന്റെ ദുഃഖവും അപമാനവും ഉടനെ നീങ്ങും.''
അന്ന ദൈവത്തിനു നന്ദിപറഞ്ഞു കണ്ണുകളടച്ചു കൈകള് കൂപ്പി. മാലാഖ ജൊവാക്കിമിനും ദര്ശനം നല്കി. ജൊവാക്കിം സന്തോഷത്തോടെ ഭവനത്തിലേക്കു മടങ്ങി.
അന്ന - ജൊവാക്കിം ദമ്പതികള്ക്ക് ദര്ശനം നല്കിയ മാലാഖ ഗബ്രിയേല് ദൈവദൂതനാണെന്നാണ് പാരമ്പര്യം.