മാനവരാശിയുടെ പ്രത്യാശയാണ് ക്രിസ്തുനാഥന്‍. ആ പ്രത്യാശയുടെ ആഗമനത്തിനായി നാം വീണ്ടും ഒരുങ്ങുന്ന കാലഘട്ടമാണല്ലോ ഇരുപത്തിയഞ്ചു നോമ്പുകാലം. ''അന്ധകാരത്തില്‍ സ്ഥിതിചെയ്തിരുന്ന ജനങ്ങള്‍ വലിയ ഒരു പ്രകാശം കണ്ടു'' (ഏശയ്യാ. 4:16) എന്ന് ഏശയ്യാ പ്രവാചകന്‍ പറയുമ്പോള്‍, അതു വരാനിരിക്കുന്ന രക്ഷകനെപ്പറ്റിയുള്ള, നിത്യപ്രകാശമായ യേശുവിനെപ്പറ്റിയുള്ള സൂചനയാണ്. അന്ധകാരത്തെ ആസ്വദിക്കുന്നവര്‍, അനുഭവിക്കുന്നവര്‍ പ്രകാശത്തിന്റെ പ്രശോഭിതത്വം മനസ്സിലാക്കാത്തവരാണ്.
ഒത്തിരിയേറെ ജീവിതങ്ങള്‍ സമന്വയിക്കുന്ന വേളയാണ് ക്രിസ്മസ്. അമ്മയില്‍ തുടങ്ങി, യൗസേപ്പിലൂടെ നസ്രത്തില്‍ എത്തിനില്‍ക്കുന്ന ഒരു യാത്രയാണിത്. ''ആഘോഷങ്ങളുടെ ആഘോഷം'' എന്നു നാമൊക്കെ വിളിക്കുന്ന ഈ മഹോത്സവം ക്രിസ്ത്വനുഭവത്തിലേക്ക് നമ്മെ എത്തിക്കണം.
യൗസേപ്പ്: അനുഭവത്തിന്റെ അജപാലകന്‍
യൗസേപ്പെന്ന എളിയ ദാസനില്‍ നാം കാണുന്നത്, അറിവിനെ അതിശയിപ്പിക്കുന്ന അനുസരണമാണ്. ദൈവഹിതം നിറവേറ്റുന്നതാണ് ഏറ്റവും വലിയ ജ്ഞാനമെന്നു തിരിച്ചറിയുന്നവനാണ് യൗസേപ്പ്. 'അനുസരണം ബലിയെക്കാള്‍ ശ്രേഷ്ഠം' (1 സാമുവേല്‍ 15:22) എന്ന ദൈവവചനത്തിനു ജീവന്‍ നല്‍കിയവനാണ് യൗസേപ്പ്. സ്വപ്നങ്ങള്‍ കാണുന്നവന്‍. സ്വപ്നങ്ങളെ അനുസരിക്കുന്നവന്‍. അതിലുപരിയായി എല്ലാത്തിനും ദൈവഹിതം കണ്ടെത്തുന്നവന്‍. അരൂപിയാല്‍ നയിക്കപ്പെടുന്നവനേ ഈ വരം ഉണ്ടാവൂ.
ദൈവഹിതത്തിനു ജീവന്‍ നല്കുന്നവരാകാന്‍ വിളിക്കപ്പെട്ടവരാണ് സന്ന്യസ്തര്‍. സമര്‍പ്പണത്തെ, അനുസരണത്തിന്റെ പ്രകാശത്തില്‍ കാണുന്നവര്‍. അനുസരണം സന്ന്യാസിയുടെ ഒരിക്കലും അവസാനിക്കാത്ത യാത്രയാണ്. 'നീ അവന് യേശു എന്നു പേരിടണം' (മത്തായി 1:21) എന്ന അറിയിപ്പ് യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ യൗസേപ്പിനു കര്‍ത്താവു നല്‍കുന്ന ഉറപ്പാണ്. സ്വന്തം മകനു പേരിടാനുള്ള അവകാശം കര്‍ത്താവ് അവനു നല്‍കി. പിതൃത്വം ഏറ്റെടുക്കാന്‍ കര്‍ത്താവു നല്‍കുന്ന അവകാശം. യഹൂദപാരമ്പര്യമനുസരിച്ച് അപ്പന്റെ എല്ലാ അവകാശവും കര്‍ത്താവ് യൗസേപ്പിനു നല്‍കി.
അനുസരിക്കുന്നവന്റെ മുമ്പില്‍ ഒത്തിരി വാതിലുകളില്ല. എന്നാല്‍, അനുസരിച്ചവന്റെ മുമ്പില്‍ അവന്‍ അറിയാതെ വാതിലുകള്‍ തുറക്കപ്പെടും. യാത്ര കഠിനമായിരുന്നുവെങ്കിലും, മുമ്പേ നടന്ന യൗസേപ്പിനുമുമ്പില്‍ ഒരിക്കലും വഴികള്‍ അടഞ്ഞില്ല. ചോദ്യങ്ങള്‍ ചോദിക്കാതെയുള്ള യാത്ര, എന്നാല്‍ ലക്ഷ്യംവച്ചുള്ള യാത്ര. ഇതായിരുന്നു യൗസേപ്പ് എന്ന വളര്‍ത്തപ്പന്‍. പാലകനില്‍ ഒതുങ്ങിനില്‍ക്കാത്ത യൗസേപ്പ് പാലകനില്‍നിന്നു പിതാവിലേക്കുള്ള ദൂരം ഹ്രസ്വമെന്നു നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്നു. സന്ന്യാസാനുസരണം യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ സ്വര്‍ഗീയപിതാവിലേക്കുള്ള യാത്രയാണ്. സംരക്ഷകനില്‍നിന്നു സമര്‍പ്പിതനിലേക്കു വളരാന്‍ അനുസരണമെന്ന വഴിയേ നമുക്കു മുമ്പിലുള്ളൂ.
മറിയം: കന്യാത്വത്തിന്റെ കാവല്‍വിളക്ക്
കറയില്ലാത്തവളെ തേടിയെത്തുന്നു ഗബ്രിയേല്‍ എന്ന ദൈവത്തിന്റ ദൂതന്‍. അവിടുന്ന് എത്തിയതോ 'ഞാന്‍ ഒരു കന്യകയാണ്' (ലൂക്കാ 1:34) എന്ന് സധൈര്യം പ്രഘോഷിക്കാന്‍, പരിശുദ്ധാത്മാവിനാല്‍ നിറഞ്ഞുനില്‍ക്കുന്നവളുടെ സന്നിധിയില്‍. തന്റെ പരിശുദ്ധിയെപ്പറ്റി അഗാധമായ ബോധ്യം വന്നവള്‍, അത് സധൈര്യം ജീവിച്ചവള്‍, പതറാതെ ദൈവദൂതന്റെ സന്നിധിയില്‍ നില്‍ക്കുന്നവള്‍. വിശുദ്ധിയെപ്പറ്റിയുള്ള അവബോധമാണ് കന്യാമാതാവില്‍ നമുക്കു കാണാനാവുന്നത്. 'കൃപ നിറഞ്ഞവള്‍' എന്ന അഭിസംബോധനതന്നെ മറിയത്തെ മറ്റുള്ളവരില്‍നിന്നു മാറ്റിനിര്‍ത്തുന്നു. നാം മനസ്സിലാക്കേണ്ടതിതാണ്: 'രക്ഷയുടെ കവചമാണ് കന്യാത്വം.'
കന്യാത്വത്തെ അഭംഗുരം കാത്തുപരിപാലിച്ച മറിയം നമ്മെ ഓര്‍മിപ്പിക്കുന്നതു മറ്റൊന്നല്ല; ക്രിസ്മസ് വിശുദ്ധിയുടെ പിറവിയാണ്, വിജയത്തിന്റെ പിറവിയാണ്. ഇമ്മാനുവേല്‍ എന്ന യേശുവിന് അമ്മ നല്‍കിയ 'പൊന്‍സമ്മാന'മാണ് അവളുടെ വിശുദ്ധി. സന്ന്യാസത്തിലൂടെ ലോകം പ്രതീക്ഷിക്കുന്നതും മറ്റൊന്നല്ല. 'എല്ലാം നന്നായിരിക്കുന്നു' എന്നു ദൈവം കണ്ട മനോഹരലോകമാണ് ഇന്ന് മറ്റൊരു സോദോം ഗൊമോറോ ആയിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നത്. നന്മയുടെ മരണമാണ് നാം ഇന്നു കാണുന്നത്. വിശുദ്ധി ഒരു ജീവിതശൈലിയാണ്. അമ്മയില്‍നിന്ന് ഒരിക്കലും മാഞ്ഞുപോകാതിരുന്ന ആത്മീയജീവിതശൈലി. സന്ന്യസ്തര്‍ കാണേണ്ടതും കണ്ടുപഠിക്കേണ്ടതും അമ്മയില്‍നിന്നാണ്.
കൂടെ നടന്നവളാണ് അമ്മ. അനുഗമിക്കാന്‍ മടിയില്ലാത്തവള്‍. ചോദിക്കാന്‍ മടിക്കാത്തവള്‍. ''നീ എന്തുകൊണ്ടാണ് ഇതു ഞങ്ങളോടു ചെയ്തത്. ഞാനും നിന്റെ പിതാവും വേദനയോടെ നിന്നെ അന്വേഷിക്കുകയായിരുന്നു'' (ലൂക്കാ 2:48). മൂന്നാംനാള്‍ ദൈവാലയത്തില്‍ കണ്ടെത്തിയപ്പോള്‍ മകനോടു ചോദിച്ച ചോദ്യം. നഷ്ടപ്പെടലിന്റെ വേദന അറിഞ്ഞവളാണ് അമ്മ. എന്നാണ് നാം നഷ്ടപ്പെടലിന്റെ വേദന അറിയുക?
നിശ്ശബ്ദയായിരിക്കാന്‍ മടിക്കാത്തവളാണ് അമ്മ. എല്ലാം മനസ്സില്‍ ധ്യാനിച്ച്, എല്ലാം മനസ്സില്‍ ഏറ്റുനടക്കുന്ന അമ്മ. പറയാമായിരുന്നിട്ടും, പ്രതികരിക്കാമായിരുന്നിട്ടും നിശ്ശബ്ദയാകുവാന്‍ പഠിച്ച അമ്മ. അവളാണ് സന്ന്യാസമാതൃക. അമ്മയുടെ കന്യാത്വം ശാരീരികം മാത്രമായിരുന്നില്ല. അനുസരണത്തിലും ദാരിദ്ര്യത്തിലും കന്യകയായവള്‍ അമ്മയാണ്. സന്ന്യാസം പൂര്‍ണതയില്‍ എത്തുന്നത് അനുസരണത്തിലും, ബ്രഹ്‌മചര്യത്തിലും ദാരിദ്ര്യത്തിലും കന്യകയാകുമ്പോളാണ്. ബ്രഹ്‌മചര്യം കാക്കാത്തവര്‍ കന്യകമാര്‍ അല്ല, അനുസരിക്കാത്തവര്‍ കന്യകമാര്‍ ആവില്ല, ദാരിദ്ര്യത്തെ പുല്കാത്തവര്‍ കന്യകമാരാവില്ല. സന്ന്യാസജീവിതം യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍, പരിശുദ്ധ അമ്മയുടെ ജീവിതത്തിന്റെ പുനരാവര്‍ത്തനമാണ്.
ഉണ്ണിയേശു: ദാരിദ്ര്യത്തിന്റെ പൊന്‍പ്രകാശം
''പുല്‍ക്കൂട്ടിലെ പുണ്യമാണ് ദാരിദ്ര്യം.'' 'മനുഷ്യപുത്രനു തല ചായ്ക്കാന്‍ ഇടമില്ല' (മത്തായി 8:20) എന്നരുളിയ നാഥന്‍ കാലിത്തൊഴുത്തില്‍നിന്നു നമുക്കു നല്‍കുന്ന വലിയൊരു സന്ദേശമുണ്ട്. യേശുവിനെ ദാരിദ്ര്യത്തിന്റെ കണ്ണിലൂടെ കാണാന്‍ അത്ര എളുപ്പമല്ല. ദാരിദ്ര്യത്തില്‍നിന്നു ദാരിദ്ര്യത്തിലേക്കുള്ള യാത്രയായിരുന്നു യേശുവിന്റേത്. യൗസേപ്പും മാതാവും കണ്ടെത്തിയ സ്ഥലമല്ല പുല്‍ക്കൂട്; മറിച്ച്, ദൈവം ഒരുക്കിയ സ്ഥലമാണ്. അവര്‍ വഴിതെറ്റാതെ അവിടെയെത്തി എന്നതിലാണ് അവരുടെ ജീവിതത്തിന്റെ ധന്യത.
മുട്ടിയ വാതിലുകള്‍ തുറന്നിരുന്നുവെങ്കില്‍ അവര്‍ പുല്‍ക്കൂട്ടില്‍ എത്തില്ലായിരുന്നു. സന്ന്യാസജീവിതം ബെത്‌ലഹേമിന്റെ തനിപ്പകര്‍പ്പാണ് അഥവാ തനിപ്പകര്‍പ്പാകണം. ഇന്ന് സന്ന്യാസഭവനങ്ങള്‍ ബേത്‌ലഹേമിന്റെ പകര്‍പ്പിനുപകരം തികവുകളുടെയും മികവുകളുടെയും പകര്‍പ്പായി മാറ്റപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ദാരിദ്ര്യം സന്ന്യസ്തരുടെ ആവരണമാകണം. മൂടുപടങ്ങള്‍ക്ക്  ഇന്നു സ്ഥാനമില്ല. അഴിച്ചുകളയേണ്ടതും തള്ളിക്കളയേണ്ടതും ഏറെയുണ്ട്. അതു ചെയ്താല്‍ മാത്രമേ ഉള്‍ക്കൊള്ളേണ്ടത് ഉള്‍ക്കൊള്ളാനാവൂ. സുരക്ഷിതത്വത്തിന്റെ കോട്ടയില്‍ ജീവിക്കുന്ന കാവല്‍ഭടന്മാരെപ്പോലെയാണു നാമിന്ന്.
ദൈവം ഒരുക്കിയ സ്ഥലത്തു വഴിതെറ്റാതെ എത്തുക എന്നതാണു സമര്‍പ്പണവഴി. ഇന്നു നാം മുട്ടുന്ന വാതിലുകളൊക്കെ തുറക്കുന്നുവെന്നതാണ് നമ്മുടെ ദൗര്‍ഭാഗ്യം. ആയതിനാല്‍, നാം എത്തിച്ചേരുന്ന സ്ഥലങ്ങളും വ്യത്യസ്തങ്ങളാണ്. ഇന്ന് അടയ്ക്കപ്പെട്ട വാതിലുകള്‍ നാം നിര്‍ബന്ധിച്ചു തുറപ്പിക്കുന്നു. അവിടെ നാം കൂടാരമടിക്കുന്നു. ദാരിദ്ര്യം ഒരു കര്‍ത്തവ്യമാണ്. സന്ന്യസ്തര്‍ക്ക് അത് ഒരു അലങ്കാരമാണ്. എളിമയുള്ളവനേ ദരിദ്രനാകാനാവൂ. അടിസ്ഥാനപരമായി വ്രതബദ്ധജീവിതത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനം എളിമയാണ്. സമര്‍പ്പിതര്‍ക്കു ദാരിദ്ര്യം ആത്മാവും, അനുസരണം അവരുടെ ജീവനും, ബ്രഹ്‌മചര്യം അവരുടെ ശക്തിയുമാകണം.
സമര്‍പ്പിതര്‍ക്കു ക്രിസ്മസ് വ്രതങ്ങളുടെ പുനര്‍ജന്മമാകണം. ജീവനില്ലാത്ത വ്രതങ്ങള്‍ ജീവിക്കുക കഠിനമാണ്. ജീവനുള്ള എന്തിനെയും നയിക്കാന്‍ എളുപ്പമാണ്. എന്നാല്‍, ജീവനില്ലാത്ത ഒന്നിനെ നയിക്കുക അത്ര എളുപ്പമല്ല. മലമുകളിലെ കല്ലുപോലെയാണത്. അതിനെ നിയന്ത്രിക്കാന്‍ എളുപ്പമല്ല. ഫലദായകമായ വ്രതങ്ങള്‍ ജീവിതത്തെ മനോഹരമാക്കുന്നു.
നാം ഇതുവരെയും ക്രിസ്തുമസിനെ ആഘോഷങ്ങളില്‍നിന്നു വളരാന്‍ അനുവദിച്ചിട്ടില്ല. മുട്ടിയിട്ടും തുറക്കാത്ത വാതിലുകളുടെ ഉടമസ്ഥരാണ് നാം. ബത്‌ലഹേമിലെ തുറക്കാത്ത വാതിലുകള്‍ ഞാനും നീയുമാണ്. മുട്ടുന്നവരുടെ ആകാരഭംഗി അനുസരിച്ചാണ് നാം വാതിലുകള്‍ തുറന്നുകൊടുക്കുന്നത്. ജ്യോതിശാസ്ത്രജ്ഞന്മാര്‍ക്കു മുമ്പേപോയ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ ഇന്ന് യാത്ര അവസാനിപ്പിച്ചു. വഴിതെറ്റാതെ നടത്തിയ നക്ഷത്രങ്ങള്‍ നമുക്കില്ലായെന്നത് വേദനാജനകമാണ്. സമര്‍പ്പിതരിലേക്ക് ഉറ്റുനോക്കിയ വിശ്വാസികള്‍ കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്നത് ഇരുണ്ട നക്ഷങ്ങളും അടഞ്ഞ വാതിലുകളുമാണ്. ''ലോകത്തില്‍ കാണാത്തത് അവര്‍ നിങ്ങളില്‍ കണ്ടെത്തണം. പ്രത്യേകിച്ച്, യുവസന്ന്യാസികള്‍ തങ്ങളുടെ ജീവിതസാക്ഷ്യംവഴി തങ്ങളുടെ സമപ്രായക്കാരെ പ്രചോദിപ്പിക്കാനാവണം'' (Vita consecrata: 109). നന്മ നിറഞ്ഞ ഈ ക്രിസ്മസ് നന്മയിലേക്കു നമ്മെ നയിക്കട്ടെ.