ഫാ. കുര്യാക്കോസ് നരിതൂക്കിൽ
ഓഗസ്റ്റ് നാല് ഇടവകവൈദികരുടെ മധ്യസ്ഥനായ വിശുദ്ധ ജോണ്‍ മരിയ വിയാനിയുടെ തിരുനാള്‍
ഓഗസ്റ്റ് നാലിനാണ് എല്ലാ വൈദികരുടെയും പ്രത്യേകമായി ഇടവകവൈദികരുടെ മധ്യസ്ഥനായ ജോണ്‍ മരിയ വിയാനിയുടെ തിരുനാള്‍. 1859 ഓഗസ്റ്റ് നാലാം തീയതിയാണ് ''ആര്‍സിലെ വികാരി'' എന്നറിയപ്പെടുന്ന അദ്ദേഹം തന്റെ 73-ാം വയസില്‍ ഇഹലോകവാസം വെടിഞ്ഞത്. ഭാഗ്യസ്മരണാര്‍ഹനായ പതിനൊന്നാം പീയൂസ് മാര്‍പാപ്പാ 1925 ല്‍ വിയാനിപ്പുണ്യവാനെ വിശുദ്ധനായി പ്രഖ്യാപിച്ചു.
വിശുദ്ധ ജോണ്‍ മരിയ വിയാനിയുടെ ചരമശതാബ്ദിയായ 1959 ല്‍ ഇരുപത്തിമൂന്നാം ജോണ്‍ മാര്‍പാപ്പാ വിശുദ്ധനെക്കുറിച്ച് ഒരു ചാക്രികലേഖനം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. 1986 ല്‍ ജോണ്‍ പോള്‍ രണ്ടാമന്‍ മാര്‍പാപ്പാ ആര്‍സ് സന്ദര്‍ശിച്ച് സന്ദേശം നല്കി. വിയാനിപ്പുണ്യവാന്റെ സ്വര്‍ഗപ്രാപ്തിയുടെ 150-ാം വര്‍ഷത്തില്‍ ബനഡിക്ട് പതിനാറാമന്‍ പാപ്പായുടെ ആഹ്വാനമനുസരിച്ച് 2009 ജൂണ്‍ മാസത്തിലെ തിരുഹൃദയത്തിരുനാള്‍ മുതല്‍ 2010 ലെ തിരുഹൃദയത്തിരുനാള്‍ വരെയുള്ള കാലം സഭ വൈദികവര്‍ഷമായി ആചരിച്ചു. തദവസരത്തില്‍ പരിശുദ്ധപിതാവ് വൈദികരുടെ ഖേദകരമായ വീഴ്ചകളെ സൂചിപ്പിക്കുകയും ആര്‍സിലെ വികാരിയെ മാതൃകയാക്കി ഒരു നവീകരണത്തിന് ആഹ്വാനം ചെയ്യുകയും ചെയ്തു.
തിരുപ്പട്ടമേറ്റ് മൂന്നു വര്‍ഷം അസിസ്റ്റന്റ് വികാരിയായിരുന്നതിനുശേഷം 1818 ലാണ് ജോണ്‍ മരിയ വിയാനി ആര്‍സിലെത്തുന്നത്. ആര്‍സ് ഇരുന്നൂറ്റിമുപ്പത് ആളുകള്‍ മാത്രമുള്ള ഉള്‍നാടന്‍ ദരിദ്രഗ്രാമം. പാണ്ഡിത്യമോ പ്രഭാഷണപാടവമോ ഒന്നുമില്ലാത്ത പാവം വികാരി. പക്ഷേ, ഫ്രഞ്ചുവിപ്ലവും ഭരണമാറ്റങ്ങളുമെല്ലാം കഴിഞ്ഞ് വൈദികവിദ്വേഷത്തിന്റെയും നിര്‍മതത്വത്തിന്റെയും ഉച്ചിയിലെത്തിയിരുന്ന ഫ്രാന്‍സില്‍ ഈ പാവം വികാരിയെക്കൊണ്ട് ദൈവത്തിന് ഒരു വലിയ പദ്ധതിയുണ്ടായിരുന്നു.
ആര്‍സിലേക്കു പത്തേന്തി കൊടുത്ത് യാത്രയാക്കുമ്പോള്‍ രൂപതാധ്യക്ഷന്‍ പറഞ്ഞ കാര്യം ശ്രദ്ധേയമാണ്: ''ആ ഇടവകയില്‍ ദൈവസ്‌നേഹം ഒട്ടുംതന്നെയില്ല. താങ്കള്‍വേണം അതവര്‍ക്കു നല്കാന്‍.''
അന്നും ഇന്നും ഒരിടവക നേരിടുന്ന പ്രധാനം പ്രശ്‌നം നിസ്സംഗതയും വിരസതയുമാണ്. ഫ്രഞ്ചുകാരനായ ജോര്‍ജ് ബര്‍ണനോസ് 1936 ല്‍ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച 'ഡയറി ഓഫ് എ കണ്‍ട്രി പ്രീസ്റ്റ്' എന്ന നോവലില്‍ ഈ അവസ്ഥ വിവരിക്കുന്നുണ്ട്. നോവലിലെ കഥാപാത്രമായ വികാരിയച്ചന്റെ ആത്മഗതമായി അദ്ദേഹമെഴുതി: ''എന്റെ ഇടവകയെ വിരസത കാര്‍ന്നുതിന്നുകയാണ്. വിരസത - അതാണ് പറ്റിയ പദം. മറ്റു പല ഇടവകകളെയും എന്നപോലെ, നമ്മള്‍ കണ്ടുനില്‌ക്കേ വിരസത ആര്‍ത്തിയോടെ ഇടവകയെ വിഴുങ്ങുകയാണ്. നമ്മള്‍ നിസ്സഹായരാണ്. എന്നെങ്കിലും ഈ കാന്‍സര്‍ നമ്മെയും ബാധിച്ചേക്കാം. അതുംപേറി ദീര്‍ഘനാള്‍ ജീവിച്ചെന്നും വരാം.''
എന്നാല്‍, ആര്‍സിലെ വികാരി ചുറുചുറുക്കോടെ ധൈര്യമായി രംഗത്തിറങ്ങി. പൗരോഹിത്യം ഈശോയുടെ തിരുഹൃദയത്തിന്റെ സ്‌നേഹമാണെന്നാണ് വിശുദ്ധന്‍ പറഞ്ഞിരുന്നത്. കത്തോലിക്കാസഭയുടെ മതബോധനഗ്രന്ഥം 1589-ാം നമ്പറില്‍ നാം വായിക്കുന്നു: ''വിശുദ്ധനായ ആര്‍സിലെ വികാരി പറയുന്നു, പുരോഹിതന്‍ ഭൂമിയില്‍ രക്ഷാകരപ്രവര്‍ത്തനം തുടരുന്നു... ലോകത്തില്‍ വൈദികനാരെന്ന് യഥാര്‍ത്ഥത്തില്‍ മനസ്സിലാക്കിയാല്‍ നാം മരിക്കും. ഭയംകൊണ്ടല്ല, സ്‌നേഹംകൊണ്ട്. യേശുവിന്റെ ഹൃദയത്തിലെ സ്‌നേഹമാണ് പൗരോഹിത്യം.'' ലളിതമായ വാക്കുകളില്‍ അദ്ദേഹമതു പ്രകടിപ്പിച്ചിരുന്നു. ഒരു മാലാഖയെയും വൈദികനെയും ഒന്നിച്ചുകണ്ടാല്‍ താന്‍ വൈദികനെയായിരിക്കും അഭിവാദനം ചെയ്യുകയെന്നും ഒരിരുപതുകൊല്ലം ഒരിടവകയില്‍ വൈദികനില്ലാതിരുന്നാല്‍ അവര്‍ മൃഗങ്ങളെ ആരാധിക്കുമെന്നുമാണ് മരിയ വിയാനി പറഞ്ഞിരുന്നത്.
ഇടവകയുടെ മാനസാന്തരത്തിനായി മരിയ വിയാനി നീണ്ട മണിക്കൂറുകള്‍ ദിവ്യകാരുണ്യസന്നിധിയില്‍ പ്രാര്‍ത്ഥിച്ചു. നിരവധി പ്രായശ്ചിത്തപ്രവൃത്തികള്‍ ചെയ്തു.
അക്കാലത്ത് അങ്ങനെയൊരു പതിവില്ലായിരുന്നെങ്കിലും അദ്ദേഹം ഇടവകയിലെ ഓരോ വീടും സന്ദര്‍ശിക്കാന്‍ തുടങ്ങി. മിക്കപ്പോഴും ഉച്ചസമയത്താണ് വികാരിയച്ചന്‍ വീടുകളിലെത്തിയിരുന്നത്. വയലിലെ പണി നിര്‍ത്തി എല്ലാവരും ഉച്ചഭക്ഷണത്തിനിരിക്കുന്ന നേരം. അദ്ദേഹം ഇരിക്കുകയോ ഭക്ഷണം കഴിക്കുകയോ ചെയ്യില്ല. എവിടെയെങ്കിലും ചാരിനിന്നുകൊണ്ട് ഇടവകയില്‍ വരേണ്ട മാറ്റങ്ങളെക്കുറിച്ച് സ്‌നേഹപൂര്‍വം സംസാരിക്കും. മുതിര്‍ന്ന തലമുറ അനുഭാവം പ്രകടിപ്പിച്ചിരുന്നെങ്കിലും യുവജനങ്ങള്‍ പലരും ശത്രുക്കളായി മാറി. അപവാദങ്ങളും പരാതികളും പ്രചരിച്ചുതുടങ്ങി. രോഷപ്രകടനങ്ങളും ചീത്തവിളിയുമെല്ലാം സഹിക്കേണ്ടിവന്നു. ആര്‍സില്‍ എന്തെല്ലാം സഹിക്കേണ്ടിവരുമെന്ന് മുന്‍കൂട്ടി അറിഞ്ഞിരുന്നെങ്കില്‍ താന്‍ തല്‍ക്ഷണം മരിച്ചുവീണേനെ എന്നാണ് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞത്.
സാവധാനം മാറ്റങ്ങള്‍ വന്നുതുടങ്ങി. ശനിയാഴ്ച രാത്രിമുഴുവന്‍ നീണ്ടുനിന്നിരുന്ന ഡാന്‍സ് പരിപാടികള്‍ നിലച്ചു. ആളുകള്‍ പള്ളിയില്‍ വന്നുതുടങ്ങി. വികാരാധീനനായി ദൈവസ്‌നേഹത്തെക്കുറിച്ചും മനസ്തപിക്കേണ്ടതിന്റെ ആവശ്യകതയെക്കുറിച്ചും അദ്ദേഹം പ്രസംഗിച്ചപ്പോള്‍ ആളുകള്‍ പള്ളിയിലിരുന്നു കണ്ണുനീര്‍ വാര്‍ത്തു. കുമ്പസാരത്തോടു യാതൊരാഭിമുഖ്യവുമില്ലാതിരുന്ന കാലത്ത് അനുതാപത്തോടെ പാപങ്ങള്‍ ഏറ്റുപറഞ്ഞ് ആര്‍സിലെ വികാരിയുടെ പക്കല്‍ കുമ്പസാരിക്കുന്നവരുടെ എണ്ണം നാള്‍ക്കുനാള്‍ വര്‍ദ്ധിച്ചു. ജോണ്‍ മരിയ വിയാനി ആര്‍സില്‍ വികാരിയായിരുന്ന നാല്പത്തിയൊന്നു വര്‍ഷത്തില്‍ ഇരുപതുവര്‍ഷം പിന്നിട്ടപ്പോഴാണ് ആര്‍സിലെ കുമ്പസാരക്കൂട്ടിലേക്ക് അനുതാപികളുടെ ഒഴുക്ക് ആരംഭിക്കുന്നത്. ദിവസേന പതിനാറു മണിക്കൂര്‍ കുമ്പസാരിപ്പിച്ചാലും ആളുകള്‍ തീരുകയില്ലായിരുന്നു. ദിവസങ്ങള്‍ കാത്തുകഴിച്ചാണ് പലരും കുമ്പസാരിച്ചതും അദ്ദേഹത്തോട് അനുഗ്രഹം തേടിയതും. തീര്‍ത്ഥാടകരുടെ മനസ്സു വായിക്കാന്‍ അദ്ദേഹത്തിനു കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
വിശുദ്ധന്‍ 1848 നോടടുത്ത് എഴുതിയ ദൈവസ്‌നേഹപ്രകരണങ്ങള്‍ ഉദ്ധരിച്ചുകൊണ്ട് ഈ കുറിപ്പ് ഉപസംഹരിക്കുന്നു:
''ഓ! എന്റെ ദൈവമേ, ഞാനങ്ങയെ സ്‌നേഹിക്കുന്നു. എന്റെ ഏക ആഗ്രഹം അവസാനശ്വാസംവരെ അങ്ങയെ സ്‌നേഹിക്കുക എന്നതാണ്. അനന്തമായ സ്‌നേഹത്തിന് അര്‍ഹനായ ദൈവമേ, അങ്ങയെ ഞാന്‍ സ്‌നേഹിക്കുന്നു. അങ്ങയെ സ്‌നേഹിക്കാതെ ഒരുനിമിഷം കൂടുതല്‍ ജീവിക്കുന്നതിനെക്കാള്‍ അങ്ങയെ സ്‌നേഹിച്ചുകൊണ്ട് മരിക്കാനാണ് ഞാനിഷ്ടപ്പെടുന്നത്. കര്‍ത്താവേ, ഞാനങ്ങയെ സ്‌നേഹിക്കുന്നു. അങ്ങയെ നിത്യമായി സ്‌നേഹിക്കാനുള്ള കൃപ മാത്രമേ ഞാന്‍ യാചിക്കുന്നുള്ളൂ.
ഓ! എന്റെ ദൈവമേ, ഞാനങ്ങയെ സ്‌നേഹിക്കുന്നു, അങ്ങയെ പൂര്‍ണമായി സ്‌നേഹിക്കാനുള്ള സൗഭാഗ്യം ലഭിക്കാനായി മാത്രമാണ് ഞാന്‍ സ്വര്‍ഗഭാഗ്യം അഭിലഷിക്കുന്നത്. അനന്തനന്മയായ എന്റെ ദൈവമേ, ഞാനങ്ങയെ സ്‌നേഹിക്കുന്നു. ഞാന്‍ നരകത്തെ ഭയപ്പെടുന്നത്, അവിടെ അങ്ങയെ സ്‌നേഹിക്കുക എന്ന മധുരസാന്ത്വനം ഒരിക്കലും ലഭ്യമാകില്ലാത്തതുകൊണ്ടാണ്.
എന്റെ ദൈവമേ, ഞാനങ്ങയെ സ്‌നേഹിക്കുന്നുവെന്ന് എല്ലാ നിമിഷവും പറയാന്‍ എന്റെ നാവ് അശക്തമായാല്‍, ഞാന്‍ ശ്വസിക്കുന്നിടത്തോളം കാലം എന്റെ ഹൃദയം ഈ പ്രകരണം ആവര്‍ത്തിക്കണമെന്ന് ഞാനാഗ്രഹിക്കുന്നു. എന്റെ ദൈവമേ, അങ്ങയെ സ്‌നേഹിച്ചുകൊണ്ട് സഹിക്കാനും, വേദന സഹിച്ചുകൊണ്ട് അങ്ങയെ സ്‌നേഹിക്കാനുമുള്ള കൃപ നല്കണമേ. എന്റെ ദിവ്യരക്ഷകാ, ഞാനങ്ങയെ സ്‌നേഹിക്കുന്നു. എനിക്കുവേണ്ടി അങ്ങ് ക്രൂശിക്കപ്പെട്ടതുകൊണ്ട് ഞാനങ്ങയെ സ്‌നേഹിക്കുന്നു; അങ്ങേക്കായി ക്രൂശിക്കപ്പെട്ടവനായി എന്നെ ഈ ലോകത്തില്‍ കാത്തുകൊള്ളുന്നതുകൊണ്ട് ഞാനങ്ങയെ സ്‌നേഹിക്കുന്നു. ....
എന്റെ ദൈവമേ, അങ്ങയെ സ്‌നേഹിച്ചുകൊണ്ടും സ്‌നേഹിക്കുന്നതായി എനിക്ക് അനുഭവപ്പെട്ടുകൊണ്ടും മരണമടയാനുള്ള കൃപാവരം നല്കണമേ. എന്റെ ദൈവമേ, എന്റെ അന്ത്യത്തോട് അടുക്കുന്നതിനനുസൃതമായി അങ്ങയോടുള്ള എന്റെ സ്‌നേഹം വര്‍ദ്ധിക്കാനും പൂര്‍ണമാകാനും എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കണമേ.
'സ്‌നേഹനിധിയായ നമ്മുടെ ദൈവം ശല്യപ്പെടുത്തപ്പെടുവാന്‍ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നുവെന്ന്'' പ്രാര്‍ത്ഥനയെപ്പറ്റിപ്പറഞ്ഞ വിശുദ്ധ ജോണ്‍ വിയാനിയുടെ മധ്യസ്ഥതയില്‍ വൈദികര്‍ക്കായി ദൈവത്തോട് എന്നും പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം.
