ചുറ്റും നടക്കുന്നതിലേക്ക് ജീവിതം തുറന്നുവച്ച് പഴമയുടെ വര്ത്തമാനങ്ങള് വായിച്ചറിയാന് ആരും മിനക്കെടുന്നില്ല. വായിച്ചും എഴുതിയും കണ്ടെത്തിയും കണ്ടുപിടിച്ചും ലോകത്തിന്റെ നെറുകയിലേക്കു വളര്ന്നെത്തിയവരെക്കുറിച്ച്, അവര് മനുഷ്യരായി ജീവിച്ചതിന്റെ അകംപൊരുളിനെക്കുറിച്ച് ഇന്നത്തെ തലമുറ വായിച്ചുതന്നെ അറിയണം.
വായനയോളം ഫലം ചെയ്യുന്നതും ചെലവുകുറഞ്ഞതും തലമുറകളിലേക്കു പകരപ്പെടുന്നതുമായ മറ്റൊന്നില്ല. പക്ഷേ, പുസ്തകങ്ങളും തദ്വാരയുള്ള പാഠ്യപദ്ധതികളും സജീവമാകുമ്പോഴും വരുംതലമുറയിലേക്കു പകരുന്നത് വെറും ക്യാപ്സ്യൂള് അറിവുകളാണ്. ''വായിച്ചാല് വളരും വായിച്ചില്ലെങ്കില് വളയും'' എന്ന കുഞ്ഞുണ്ണിമാഷിന്റെ മൊഴിയുടെ ആഴം തലമുറകള് അറിയാതെ പോകരുത്.
ഡിജിറ്റല്യുഗത്തിന്റെ മാസ്മരികതകൊണ്ട് ജീവിതത്തിന്റെ പരുപരുത്ത യാഥാര്ത്ഥ്യങ്ങളെ നേരിടാനാകില്ലെന്നു കാലം തെളിയിച്ചുകഴിഞ്ഞു. അദ്ഭുതവിജ്ഞാനത്തിന്റെ ആധുനികയുഗത്തിലും 'തൊട്ടാവാടികള്' പെരുകുന്നതിന്റെ കാരണം ശരിയായ വായനയുടെ അഭാവമാണ്.
ആധുനികവിജ്ഞാനത്തിന്റെ 'മിറക്കിള്' തന്നെയായി ഇന്നത്തെ തലമുറ വളരുമ്പോഴും ബന്ധങ്ങളും സ്നേഹത്തിന്റെ അര്ത്ഥവും ജീവിതത്തിന്റെ കടമകളും ഉത്തരവാദിത്വങ്ങളുമൊക്കെ കൈമോശം വന്നവരായി അവര് മാറുകയാണ്. എനിക്കെന്തു കിട്ടുമെന്ന സ്വാര്ത്ഥചിന്തയിലേക്കു ഭൂരിപക്ഷവും മാറിയിരിക്കുന്നു. ആരെയും വിശ്വാസമില്ലെന്നു പറയുന്ന ഡിജിറ്റല് മനുഷ്യന്. സകലതും യന്ത്രത്തിനു വഴിമാറുമ്പോള് മനുഷ്യരിലെ ദൈവം മരവിക്കുകയാണോ? മനഃസാക്ഷിയില്ലായ്മയുടെ കൂടാരമായി സമൂഹം മാറിയിരിക്കുന്നു.
അറിവിന്റെ സൂക്ഷിപ്പുകള് മാത്രമല്ല, ജീവിതത്തിന്റെ സുരക്ഷയും പുസ്തകത്താളുകളില് ഒളിച്ചിരുപ്പുണ്ട്. കാരണം, ജീവിതത്തിന്റെ പകര്ത്തെഴുത്തുകളാണ് അവയില് പലതും! ഇന്ന് എല്ലാം കാഴ്ചകളിലൂടെയാണ്. എല്ലാവരുടെയും ചര്ച്ച ദൃശ്യങ്ങളെക്കുറിച്ചാണ്. വായിക്കുന്നതിനെക്കുറിച്ചു മറക്കുവാന് പ്രേരിപ്പിക്കുന്ന കാഴ്ചകള് സ്വന്തം ഇഷ്ടാനിഷ്ടങ്ങളുടെ ലോകത്തിരുന്ന് ആസ്വദിക്കുന്നവര്! പരിസരബോധം നഷ്ടമാക്കുകയും പരാധീനതകള്ക്കു പരിഹാരം കാണാനാകാതെ സ്വയം ഇരുട്ടില്തപ്പുകയും ചെയ്യുന്നവര്.
എങ്ങും ആശങ്കകളുടെ നെരിപ്പോടുകളാണ് നീറിപ്പുകയുന്നത്. ബന്ധങ്ങള് ബന്ധനങ്ങളാകുന്നു; അഥവാ കരാറുകളാകുന്നു. എവിടെയും ചിരിയുണ്ടെങ്കിലും ഒന്നും ഹൃദയാനന്ദത്തില്നിന്നുള്ളതല്ലെന്നു കാലം സാക്ഷിക്കുന്നു. ചതിയും വഞ്ചനയും വിപണിയൊരുക്കി കാത്തിരിക്കുന്നു. എവിടെത്തിരിഞ്ഞുനോക്കിയാലും ടെക്നോളജിയുടെ അനിതരസാധാരണപ്രവര്ത്തനമാണ് നടക്കുന്നത്. നാമൊക്കെ മനുഷ്യത്വം മറന്ന് യന്ത്രത്തിനു പിന്നാലെ ഓടുകയാണ്. മനുഷ്യന്റെ കൂട്ടും കൂട്ടുത്തരവാദിത്വവും കൂട്ടായ വിജയവും കണ്ടുവളര്ന്ന തലമുറയെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനം താളിയോലകളില് ചിതലരിക്കുന്നു!
നിശ്ചയിക്കപ്പെട്ടതും 'സിംഗിള് ട്രാക്ക്' സ്വഭാവമുള്ളതുമായ ആധുനിക അറിവുകള് നാളെയുടെ തലമുറയെ പല സ്ഥലങ്ങളിലും വഴിമുട്ടിക്കും. കാരണം, 'ഇതാണെന്റെ വഴി' എന്ന തിരിച്ചറിവിനൊപ്പം 'ഇതുതന്നെയാണോയെന്റെ വഴി' എന്നൊന്നു വിചിന്തനം നടത്താന് അവര്ക്കു കഴിയുന്നില്ല. ഓരോരുത്തരെയും ഏല്പിച്ചിരിക്കുന്ന 'താലന്ത്' കൃത്യമായി കണ്ടെത്തി വളര്ത്തിയെടുത്ത് ജീവനും ജീവിതവും തനിക്കും മറ്റുള്ളവര്ക്കും സന്ദേശമാക്കി മാറ്റുവാന് ഇന്നത്തെ തലമുറയ്ക്കു കഴിയണമെങ്കില് പഴയ കാലടികളെ പിഞ്ചെല്ലാനും സ്വയം തിരിച്ചറിയാനും കഴിയണം. പറന്നുനടക്കുന്ന പക്ഷിയുടെ ആകാശം പൊടുന്നനേ വീണുകിട്ടിയതല്ല, അതിനുപിന്നില് ഒരു കൂടും മുട്ടയും പിച്ചവയ്ക്കലും ചിറകടിക്കലും, ചിറകടിച്ചിരുന്ന ആദ്യകൊമ്പുകളുടെ അടര്ന്നുവീഴലും തുടര്ന്നുള്ള ഉയര്ന്നുപറക്കലിലെ വീഴ്ചകളും താഴ്ചകളും യാതനകളുംകൂടിയുണ്ടെന്നു പഠിക്കണം! ഈ കഷ്ടതകളെക്കൂടി കൂടപ്പിറപ്പായി കണക്കാക്കി കരുതിപ്പോരുമ്പോഴാണ് വിജയത്തിന്റെ തിളക്കം പൂര്ണമാകുന്നത്.
ആധുനിക തലമുറ പിറന്നുവീഴുന്നതുതന്നെ സെല്ഫോണിന്റെ മാന്ത്രികച്ചെപ്പിനകത്തേക്കാണ്. എന്തും പഠിക്കുന്നതും പരിശീലിക്കുന്നതും ഇതിലൂടെയാണ്. ഉള്ളതും ഇല്ലാത്തതും നല്ലതും ചീത്തയും ഒക്കെക്കൂടി ഉപയോക്താവിനെ കണ്ഫ്യൂഷനിലോ സ്വപ്നാടനത്തിലോ എത്തിക്കുന്നു. ഇന്നത്തെ മക്കളുടെ കളിപ്പാട്ടം സെല്ഫോണാണെന്നുള്ളത് വായനയുടെ ലോകത്തെക്കുറിച്ചു ചിന്തിക്കുമ്പോള് പഠനവിധേയമാക്കേണ്ടതാണ്. സെല്ഫോണിന്റെ സ്ക്രീനിലേക്കു കൂനിക്കൂടിയിരുന്ന് പരിസരബോധം നഷ്ടപ്പെട്ട് ഏകാകിയായി എന്തിനെയോ തിരയുന്ന ആധുനികതലമുറ അപകടവഴിയിലൂടെയാണു നീങ്ങുന്നത്.
ഇന്നലെകളിലെ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് ഇന്നിന്റെ മക്കള് അറിയണമെങ്കില് വായനയുടെ ലോകം ഉണരണം. അതിലേക്കു ചൂണ്ടുപലകയാകാന് വിദ്യാലയങ്ങളുടെ അകത്തളങ്ങള്ക്കു കഴിയണം. അറിവിന്റെയും തൊഴിലിന്റെയും സിലബസും കരിക്കുലവും വിട്ട് മക്കള് ജീവിതത്തിന്റെ വിശാലതയിലേക്കിറങ്ങണം. പരീക്ഷകള്ക്കും മാര്ക്കുകള്ക്കുമപ്പുറം ജീവിതത്തിന്റെ സന്മാര്ഗരേഖയുണ്ട്; മക്കളെ നല്ലതു വായിക്കാന് പ്രേരിപ്പിക്കണം. മാര്ക്കും ഗ്രേഡും ജോലിയും കിട്ടാനുള്ള ഇന്റര്വ്യൂചോദ്യങ്ങളുടെ ഉത്തരം കാണാപ്പാഠം പഠിപ്പിക്കലല്ല ജീവിതം! പരുപരുത്ത യാഥാര്ത്ഥ്യങ്ങളോടു പൊരുതിനിന്ന് വിജയിച്ചുകയറണമെങ്കില് കഴിഞ്ഞകാലത്തിന്റെ മൊഴിമുത്തുകളായ രചനകള് തിരഞ്ഞെടുത്ത് മക്കളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കണം.
എന്തു മത്സരം സംഘടിപ്പിച്ചാലും വിജയികള്ക്ക് സെല്ഫോണും കമ്പ്യൂട്ടറുമല്ലാതെ, നല്ല പുസ്തകങ്ങള് സമ്മാനമായി നല്കാന് ഇന്നിന്റെ മത്സരവേദികള് തയ്യാറാകണം. വായിക്കുന്നവരെയും എഴുതുന്നവരെയും ആധുനിക ബുദ്ധിജീവികള് അവജ്ഞയോടെയാണ് നോക്കിക്കാണുന്നതെന്നതും വിചിത്രമാണ്. ഇന്നത്തെ തലമുറയുടെ കൈവശം ഒരു പേനപോലും കാണാനില്ല. എല്ലാം സെല്ഫോണില്ത്തന്നെ തിരയുന്നതാണ് ആധുനികരീതി.
ദിനപത്രം വീടിന്റെ ഉമ്മറത്ത്, വരുംദിവസത്തെ പത്രമെത്തുംവരെയോ അതുകഴിഞ്ഞോ വിശ്രമിച്ചെന്നുവരാം. അതിനുശേഷം ഏതെങ്കിലും ഓണ്ലൈന് പാഴ്സല് പൊതിയാനോ അത്യാവശ്യം പലചരക്കു പൊതിയാനോ ഉപയോഗിച്ചെന്നും വരാം. പത്രപാരായണം പഴഞ്ചനാളുകളുടെ നേരംപോക്കാണെന്ന ഒരു പുച്ഛം എങ്ങും ദൃശ്യമാണ്. ക്യാപ്സൂള് വാര്ത്തകളും ടാബ്ലറ്റ് കാഴ്ചകളുംകൊണ്ട് ആധുനികര് തൃപ്തിയടയുകയാണ്. വായനയുടെ ലോകം തുറക്കുകയെന്നത് നമ്മുടെ കടമയായി വളര്ത്തിയെടുക്കണം.
മടിയന്റെ പണിപ്പുരയായി മാറുന്ന ഇന്നത്തെ സെല്ഫോണ് ഒരു മാന്ത്രികക്കെണിയായി ആധുനികതലമുറയ്ക്കു മാറുന്നെങ്കില് നാമെല്ലാം ജാഗ്രതയിലാകണം. അടുത്തിരിക്കുന്നവരെപ്പോലും അറിയാനോ ബന്ധങ്ങളെക്കുറിച്ചു പഠിക്കാനോ പരിചയം അല്ലെങ്കില് സൗഹൃദം ബലപ്പെടുത്താനോ ഇഷ്ടപ്പെടാത്ത പുതുതലമുറ സെല്ഫോണിനു മുന്നില് കാഴ്ചകളുടെ പിടിയിലമരുകയാണ്. വായനയിലൂടെ വളരണമെന്ന ബോധം ഗുരുവിനും ശിഷ്യനും നഷ്ടമായിരിക്കുന്നു.
ലോകത്തിനായി ലോകത്തിലേക്കു വളരേണ്ടവര് ലോകത്തെ മുഴുവനായി സ്വന്തം കൈപ്പിടിയിലേക്ക് ഒതുക്കുവാനുള്ള തീവ്രശ്രമത്തിലാണ്. ചുറ്റും നടക്കുന്നതിലേക്കു ജീവിതം തുറന്നുവച്ച് പഴമയുടെ വര്ത്തമാനങ്ങള് വായിച്ചറിയാന് ആരും മിനക്കെടുന്നില്ല. വായിച്ചും എഴുതിയും കണ്ടെത്തിയും കണ്ടുപിടിച്ചും ലോകത്തിന്റെ നെറുകയിലേക്കു വളര്ന്നെത്തിയവരെക്കുറിച്ച്, അവര് മനുഷ്യരായി ജീവിച്ചതിന്റെ അകംപൊരുളിനെക്കുറിച്ച് ഇന്നത്തെ തലമുറ വായിച്ചുതന്നെ അറിയണം.