•  30 Jan 2025
  •  ദീപം 57
  •  നാളം 46
ലേഖനം

വെന്തുതീരുന്ന ജൈവസമ്പത്ത്

ചുട്ടുപൊള്ളുന്ന വെയിലില്‍ കാട്ടില്‍ പക്ഷികളുടെ ഒരു യോഗം കൂടിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയായിരുന്നു. വിഷയം ആഗോളതാപനം. കൂട്ടത്തില്‍ തലവന്‍ വേഴാമ്പലിന് ഒരു നിവേദനം കൊടുത്തിട്ടു കാലം മ്മിണിയായി. ഒരു മഴപോലുമില്ല. ആശാന്‍ ഒറ്റക്കാലില്‍നിന്ന് തപസ്സു ചെയ്താല്‍ മഴ പെയ്യുമെന്നാണ് കാടിന്റെ വിശ്വാസം.
മയിലുകള്‍ കൂട്ടമായി നാട്ടിലിറങ്ങി വിളകള്‍ നശിപ്പിക്കുന്നെന്ന നാട്ടുവര്‍ത്തമാനമുണ്ട്. എന്തു ചെയ്യാം, മഴ ഇന്നു പെയ്യും നാളെ പെയ്യും എന്നും പറഞ്ഞിരിക്യല്ലാതെ പെയ്യുന്നില്ല.
ഒരു പുതുമഴയെങ്കിലും കിട്ടീട്ടു വേണം ഒന്നു പറന്നുയരാന്‍. മണ്ണിനടിയില്‍നിന്ന് ഇയ്യാംപാറ്റകളുടെ നെടുവീര്‍പ്പുകള്‍ അരണകള്‍ക്കു കേള്‍ക്കാമായിരുന്നു.
പച്ചിലക്കൊത്തിക്കും പച്ചത്തുള്ളനും മാത്രേ ലേശം പച്ചയുള്ളൂ. ബാക്കി എല്ലാം സര്‍വത്ര ഉണങ്ങിവരണ്ടു. പുല്ലുകള്‍ക്കു സ്വര്‍ണനിറമാണ്.
ഉണങ്ങിവരണ്ടാലും തലയെടുപ്പോടെ നില്ക്കുന്നുണ്ട്, കാട്ടുപുല്ലുകള്‍. ഓന്തുകള്‍ നിറം മാറി മരമേത് ഓന്തേത് എന്നു മനസ്സിലാക്കാന്‍ പറ്റാതായി.
ചെറുകിളികള്‍ എല്ലാരും പറക്കാന്‍ പറ്റാത്ത വിഷമത്തിലാണ്. ദേശാടനക്കിളികള്‍ കൂട്ടത്തോടെ പോയിട്ടു മാസങ്ങള്‍ കഴിഞ്ഞു.
നമ്മള്‍ ദേശക്കാര്‍ അങ്ങനെ പോകാന്‍ പാടില്ല. കുരുവിക്കൂട്ടങ്ങള്‍ തറപ്പിച്ചു പറഞ്ഞു. അത്ര ദൂരത്തിലും ഉയരത്തിലും പറക്കാന്‍ നമുക്കു കഴിയില്ല. പുതിയ ദേശങ്ങളിലെ ഭക്ഷണം നമുക്കു പറ്റില്ല. ഈ മലമേടു വിട്ടൊരു പോക്കില്ല.
കടുത്ത വിഷാദത്തിലായിരുന്ന കുയിലിന്നു നീട്ടിപ്പാടുന്നുണ്ട്. അങ്ങേച്ചെരുവില്‍ മാന്തോപ്പില്‍ അവളുടെ വസന്തമുണ്ട്. കുയിലിന്റെ പാട്ട് സദസ്സിനെ ലേശം കുളിര്‍പ്പിച്ചു.
കാട്ടാനക്കൂട്ടങ്ങള്‍ താഴ്വാരത്തില്‍നിന്നു ചിന്നംവിളിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു.
മാനുകള്‍ പാറക്കെട്ടില്‍നിന്നു തലപൊക്കി നോക്കി.
താഴെ അരുവിയിലെ വെള്ളം ചൂടുപിടിച്ചിരുന്നു. സന്ധ്യയുടെ ചുവപ്പുരാശി ആകാശമാകെ പടര്‍ന്നിരുന്നു.
അങ്ങേക്കരയില്‍ കുറുക്കന്റെ നിഴല്‍ കണ്ടതോടെ വെള്ളം കുടിക്കാനെത്തിയ മുയല്‍ക്കൂട്ടങ്ങള്‍ മാളത്തിലേക്ക് ഓടിക്കയറി.
അസ്തമയത്തിന് അന്നു പതിവിലേറെ ചുവപ്പു തോന്നി മയിലമ്മയ്ക്ക്. പതിവില്ലാതെ പരുന്തുകള്‍ ഒച്ചയെടുത്തു വട്ടത്തില്‍ പറക്കുന്നു. ചൂട് അസഹ്യമായി വരുന്നു. പാറയുടെ അറ്റത്തുള്ള വളഞ്ഞു നില്‍ക്കുന്ന മരക്കൊമ്പിലേക്കു മയിലമ്മ പറന്നു കേറി നോക്കി.
നെഞ്ചിലൊരു ആന്തലോടെ മയിലമ്മ താഴേക്കു വീണു. അങ്ങേ ചെരുവുകള്‍ കത്തിവരുന്നു. ചുറ്റും നോക്കി. ആരെയും കാണാനില്ല. മക്കള്‍ പറന്നുപോയത് ആ ദിക്കിലേക്കാണല്ലോ. ദൈവമേ... നെഞ്ചുപൊട്ടിയുള്ള മയിലമ്മയുടെ കരച്ചില്‍ കേട്ട് അരണ പുറത്തേക്കു വന്നു.
എന്തോ ആപത്തുണ്ട്. ആകാശത്ത് പരുന്തുകള്‍ കൂട്ടംകൂട്ടമായി പറന്നുപോകുന്നു. ചെറുകിളികള്‍ ചിലച്ചു ചിലച്ചു പറന്നു പോകുന്നു. ചൂട്. അസഹ്യമായ ചൂട്.
തീ... കാട്ടുതീ...
കിളികള്‍ ബഹളം കൂട്ടി പറക്കുന്നു. മുയലുകള്‍ ഓടിപ്പോകുന്നു. കൂട്ടുകാരെ ആരെയും കാണാനില്ല.
പാറയുടെ ചൂട് കൂടിവരുന്നു. കുറുനരിയുടെ കാലിന്റെ ഇടയിലൂടെ ഓടിപ്പോകുന്ന മുയല്‍കുട്ടികള്‍... തീ കത്തി പ്പിടിക്കുന്നതിന്റെ ആര്‍ത്തനാദം. പുല്ലുകള്‍ എരിഞ്ഞുതീരുന്നു. ചില്ലകള്‍ ഒടിയുന്നു.
തീജ്വാലകള്‍ മാനംമുട്ടെ ഉയരുന്നു. സര്‍വത്ര ഇരുട്ട് ഒരുവശത്ത്, മറുപാതി കത്തിയമരുന്നു. ചൂടില്‍ വെന്തുരുകുന്ന ചെറുജീവികള്‍, മിന്നാമിന്നികള്‍, പുല്‍ച്ചാടികള്‍. മരക്കൊമ്പിലെ കിളിക്കൂട്ടില്‍നിന്നും ഒരു പൊതി തീയിലേക്ക് പതിച്ചു.കൂടും കുഞ്ഞുങ്ങളും. തീറ്റ തേടിപ്പോയ അമ്മക്കിളിക്ക് എത്താന്‍ കഴിഞ്ഞില്ല. തീ മലയോരം തിന്നുതീര്‍ത്തിരുന്നു അപ്പോഴേക്കും.
കാട്ടുമൃഗങ്ങളുടെ ദീനമായ കരച്ചിലുകള്‍... മൂങ്ങകള്‍ പറന്നുപോകുന്നു. പക്ഷികളെയൊന്നും കാണാന്‍ ഇല്ല എവിടെയും.
ഇരുട്ടിനെ തുളയ്ക്കുന്ന തീജ്വാല... കൊടുംവേനലില്‍ കാടിന്റെ സ്ഥിരം കാഴ്ചകളിലൊന്ന്.
*****
ജൈവസമ്പത്തില്‍ കുഞ്ഞുജീവികളെയാണ് കാട്ടുതീ കൂടുതലായും ബാധിക്കുന്നത്. അനുദിനം കാട് കൈയേറി ആവാസവ്യവസ്ഥയ്ക്കു കാര്യമായ കോട്ടം വരുത്തിവയ്ക്കുമ്പോള്‍ പരസ്ഥിതിസംരക്ഷണം പേരില്‍ മാത്രമായിപ്പോകുന്നുണ്ട്. കൂട്ടമായി കാട്ടില്‍നിന്നു പലായനം ചെയ്യുന്ന പക്ഷിമൃഗാദികള്‍ നാടു കയറി ഉണ്ടാക്കുന്ന നാശനഷ്ടങ്ങള്‍ക്കു കണക്കില്ല. കൃഷിയെ മാത്രം ആശ്രയിച്ചു കഴിയുന്ന കര്‍ഷകരുടെ വിലാപങ്ങള്‍ ഇന്നൊരു ഒരു പിന്നാമ്പുറക്കാഴ്ചയും.
ഇടയില്‍ ലഭിച്ചിരുന്ന വേനല്‍മഴയുടെ അഭാവം കാട്ടുതീയുടെ കാഠിന്യം കൂട്ടി. സാമൂഹികവിരുദ്ധരുടെ അശാസ്ത്രീയമായ ഇടപെടലുകള്‍, വലിച്ചെറിയുന്ന ഒരു സിഗരറ്റുകുറ്റി മതി ഒരു പ്രദേശം കത്തിച്ചാമ്പലാകാന്‍. കാടു സംരക്ഷിക്കേണ്ടവര്‍തന്നെ നാശം വരുത്തിവയ്ക്കുന്നു. ജൈവസമ്പത്ത് അനുദിനം നശിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
കാലചക്രം മാറിമറയുന്നു. മഴയുടെ ഗതിമാറി. മഴ തുടങ്ങിയാല്‍ ഇന്നീ കത്തിയമരുന്ന കുന്നുകള്‍ പറിച്ചെടുത്തു താഴ്‌വാരത്തിലെത്തുന്ന ഉരുള്‍പൊട്ടലുകളായി മാറും. മിതമായതൊന്നും ഇല്ല. മഴയോ... വെയിലോ... കാറ്റോ.... ഒന്നും.
കത്തിയമര്‍ന്ന മരങ്ങള്‍ക്കുപകരം ഇനിയൊരു പച്ച അസാധ്യം. മഴയില്‍ മുളച്ചുപൊങ്ങുന്ന നാമ്പുകളിലാണിനി പ്രതീക്ഷയുള്ളത്. കാറ്റില്‍ പറന്നിറങ്ങി മണ്ണിന്റെ മടിത്തട്ടില്‍ വീണുകിടക്കുന്ന വിത്തുകള്‍ ബാക്കിയുണ്ടോ ആവോ?
ഓരോ മഴത്തുള്ളിയിലും ഒരായിരം പുതുനാമ്പുകള്‍ ജനിക്കട്ടെ.

 

Connection failed: Access denied for user 'A913593_cdspala'@'web-plesk.iron-dns.com' (using password: YES)