ഒക്‌ടോബര്‍ ഒന്ന്, വയോജനദിനമായി നാം ആചരിച്ചു. അതിന്റെ ഭാഗമായി വിവിധ സംഘടനകളുടെ കീഴില്‍ പല പരിപാടികളും സംഘടിപ്പിച്ചു. വയോജനക്ഷേമത്തിനുവേണ്ടി പല പദ്ധതികളും നടക്കുന്നുണ്ട്. യുണൈറ്റഡ് നേഷന്‍ പോപ്പുലേഷന്‍ ഫണ്ട്‌സ് ഇന്ത്യയുടെ റിപ്പോര്‍ട്ടനുസരിച്ച് 2012 ജൂലൈ ഒന്നിലെ കണക്കിന്‍പ്രകാരം 60 വയസ്സിനു മുകളിലുള്ളവരുടെ എണ്ണം ആകെയുള്ള ജനസംഖ്യയുടെ 10.5 അല്ലെങ്കില്‍ 14.9 കോടിയില്‍നിന്ന് 2020 ല്‍ എത്തുമ്പോള്‍ 20.8 ശതമാനം അല്ലെങ്കില്‍ 34.7 കോടിയിലേക്ക് ഉയരും എന്നാണ്. ജനസംഖ്യാവര്‍ധനയുടെ പൊതുവായ നിരക്കു കുറഞ്ഞുവരുമ്പോള്‍ മുതിര്‍ന്നവരുടെ നിരക്ക് കൂടിവരുന്നു. ഓരോ വര്‍ഷവും അഞ്ചുപേരില്‍ ഒരാള്‍ മുതിര്‍ന്നവര്‍ ആയിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു.
ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ മധ്യത്തോടെ കൂട്ടുകുടുംബസമ്പ്രദായം ഏതാണ്ടു നിലച്ചു എന്നുതന്നെ പറയാം. കുടുംബാസൂത്രണപദ്ധതി കുടുംബങ്ങളെ വീണ്ടും ചെറുതാക്കി. തന്നെയുമല്ല, ഒട്ടേറെ യുവാക്കള്‍ തൊഴില്‍ തേടി അന്യരാജ്യങ്ങളിലേക്കു പൊയ്‌ക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. കുടുംബങ്ങളില്‍ അവശേഷിക്കുന്നതു മുതിര്‍ന്നവര്‍മാത്രം. സ്ത്രീകള്‍ പുറത്തിറങ്ങി വിദ്യാഭ്യാസവും ജോലിയും നോക്കാന്‍ തുടങ്ങിയതോടെ വീടുകളില്‍ മുതിര്‍ന്നവരുടെ സംരക്ഷണം കുറഞ്ഞു. മുതിര്‍ന്നവര്‍ തങ്ങളുടെ കാര്യങ്ങള്‍ തനിയേ നോക്കേണ്ട സ്ഥിതിവിശേഷമാണുള്ളത്. ആരോഗ്യമേഖലയുടെ വികാസംകൊണ്ട് ആയുസ്സു വര്‍ധിക്കുന്ന അവസ്ഥയുമുണ്ട്. അണുകുടുംബങ്ങള്‍ വന്നതോടെ മാതാപിതാക്കള്‍ മക്കളോടൊപ്പം താമസിച്ച് അവരുടെ സംരക്ഷണയില്‍ കഴിയുന്ന പഴയകാലത്തില്‍നിന്നു മാറ്റം വന്നുകഴിഞ്ഞു. കേരളത്തില്‍ ഏകദേശം 30 ശതമാനത്തിലേറെ ആളുകള്‍ ദാരിദ്ര്യരേഖയ്ക്കു താഴെയാണ്. അവരവരുടെ കാര്യങ്ങള്‍തന്നെ നോക്കാന്‍ സാമ്പത്തിക ബുദ്ധിമുട്ടനുഭവിക്കുന്നവര്‍ എങ്ങനെ വൃദ്ധരായ മാതാപിതാക്കളുടെ കാര്യങ്ങള്‍ നോക്കും?
മുതിര്‍ന്നവര്‍ വൃദ്ധരും രോഗികളുംകൂടി ആകുമ്പോള്‍ അവരെ ചേര്‍ത്തുനിര്‍ത്തേണ്ടത് പൊതുസമൂഹത്തിന്റെയും ഭരണാധികാരികളുടെയും കടമയാണ്. വീടുകളുടെ മൂലയിലേക്കു തള്ളപ്പെടാതെ എങ്ങനെ ഇവരെ സംരക്ഷിക്കാം എന്നതിനെപ്പറ്റി കൂട്ടായി ചിന്തിക്കണം. സര്‍ക്കാരിന്റെ, പഞ്ചായത്തിന്റെ ഇന്നോവേറ്റീവ് ആയ പദ്ധതികള്‍ ഏറ്റെടുത്തു നടത്തണം. വയോജനസൗഹൃദപഞ്ചായത്ത്, മുനിസിപ്പാലിറ്റി തുടങ്ങിയവ രൂപീകരിക്കണം. ഒരു സംഭവം മഹത്താകുന്നത് ത്യാഗത്തിലൂടെയാണ്. മനസ്സിലാണു മാറ്റം സംഭവിക്കേണ്ടത്. വേറിട്ട ക്രിയാത്മകമായ ആശയങ്ങള്‍ കൊണ്ടുവരണം. അതു നടത്തി വിജയിപ്പിക്കുമ്പോഴാണ് മാറ്റങ്ങളുണ്ടാകേണ്ടത്. ഒറ്റയ്ക്കു ചെയ്യുന്നതിനെക്കാള്‍ കൂട്ടായി ചെയ്യുമ്പോള്‍ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങള്‍ക്കു ഫലം കൂടുന്നു.
മുതിര്‍ന്നവരുടെ മാനസികാരോഗ്യം എങ്ങനെ സംരക്ഷിക്കും എന്നതിനെപ്പറ്റി കൂടുതല്‍ പഠനങ്ങളുണ്ടാവണം. തങ്ങള്‍ ഒറ്റയ്ക്കല്ല എല്ലാവരും കൂടെയുണ്ട് എന്ന ചിന്ത അവരില്‍ വളര്‍ത്തണം. ഇവിടെയാണ് പകല്‍വീടുകളുടെ പ്രാധാന്യം.
വൃദ്ധജനങ്ങള്‍ക്കു സന്തോഷം അവരവരുടെ കുടുംബങ്ങളുമൊത്തു കഴിയാനാണ്. ഇപ്പോഴത്തെ സാഹചര്യങ്ങള്‍ അതിന് അനുകൂലമല്ലാത്തപ്പോള്‍ അവനവനു സന്തോഷം കിട്ടുന്ന കാര്യങ്ങളിലേക്കു ശ്രദ്ധ വയ്ക്കണം.  നല്ല സുഹൃദ്ബന്ധങ്ങളുണ്ടാകുക, പഴയ കൂട്ടുകാരെ കണ്ടുപിടിച്ച് അവരുമായി സഹവസിക്കാനുള്ള സാഹചര്യമൊരുക്കുക, നന്നായി നടന്നുപോകുന്ന പകല്‍വീടുകളുണ്ട്. അവിടെ സ്വാതന്ത്ര്യം, സംരക്ഷണം, പങ്കാളിത്തം, മാനസികാരോഗ്യം ഇവയൊക്കെ ഉണ്ടാക്കണം. വളരെ നന്നായി പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന ആരോഗ്യപരിപാലനകേന്ദ്രങ്ങളും, പാലിയേറ്റീവ് കെയര്‍ സെന്ററുകളുമുണ്ട്. സുമനസ്സുകളും യോഗ്യരുമായ ജനങ്ങളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിച്ചു പരിശീലനം നല്‍കുക. സ്‌കൂള്‍ - കോളജ്തലപാഠ്യപദ്ധതികളില്‍ വയോജനസംരക്ഷണം ഉള്‍പ്പെടുത്തുക.
അറുപതു കഴിയുന്നവരുടെ തൊഴില്‍പരിചയവും സേവനവും നാട്ടിലെ പല പദ്ധതികളിലും ഉപയോഗപ്പെടുത്താവുന്നതാണ്. എഴുപതു കഴിഞ്ഞവരെ ചേര്‍ത്തുപിടിക്കുകയും വേണം. വാര്‍ധക്യത്തിലും കുടുംബം പോറ്റി, അവരവരുടെ കാര്യങ്ങള്‍ക്കുവേണ്ടി പണം മാറ്റിവയ്ക്കാതെ  കഷ്ടപ്പെടുന്നവരുണ്ട്. നേരത്തേതന്നെ ഇന്‍ഷുറന്‍സ്, ബാങ്ക് പദ്ധതികള്‍ മനസ്സിലാക്കിക്കൊടുക്കുകയും മെഡിക്കല്‍ ഇന്‍ഷുറന്‍സില്‍ ചേര്‍ക്കുകയും ചെയ്താല്‍ ദീര്‍ഘകാലരോഗാവസ്ഥയില്‍ വയോജനങ്ങള്‍ക്കു ബുദ്ധിമുട്ടാതെ കഴിയാം.
കലാപരമായ കഴിവുകള്‍ വികസിപ്പിക്കുകയും വിനോദയാത്രകള്‍ പോവുകയും ഒക്കെ ചെയ്താല്‍ ഉന്മേഷം വര്‍ധിക്കാനും അതോടൊപ്പം മാനസികാരോഗ്യം നിലനിര്‍ത്താനും സഹായകമാണ്.
വയോജനക്ഷേമത്തിനുവേണ്ടി പല പദ്ധതികളും ഗവണ്‍മന്റ് ആവിഷ്‌കരിച്ചിട്ടുണ്ടെങ്കിലും അതേപ്പറ്റി പലര്‍ക്കും അറിയില്ല. മുതിര്‍ന്നവര്‍ക്കായി ബാങ്കുകളിലും സ്ഥാപനങ്ങളിലും പ്രത്യേകകൗണ്ടറുകള്‍ വേണം. പോഷകാഹാരം, കൗണ്‍സലിങ്ങ്, മാനസികാരോഗ്യം ഇവയൊക്കെ ഉറപ്പാക്കണം. കുടുംബങ്ങളില്‍ ഒറ്റയ്ക്കു കഴിയുന്നതിനെക്കാള്‍, പൊതുവായൊരിടം, സംരക്ഷണത്തിനുണ്ടെങ്കില്‍ ഏറെ നല്ലതാണ്.
ഈയിടെ ഡ3അ, അതായത് യൂണിവേഴ്‌സിറ്റി ഓഫ് തേര്‍ഡ് എയ്ജ് എന്ന പേരില്‍ മഹാത്മാഗാന്ധി യൂണിവേഴ്‌സിറ്റി ആവിഷ്‌കരിച്ച പദ്ധതിപ്രകാരം എലിക്കുളം പഞ്ചായത്തിനെ സമ്പൂര്‍ണ ഡ3അ ഗ്രാമപ്പഞ്ചായത്തായി പ്രഖ്യാപിക്കുന്നതിന്റെ ഭാഗമായി അവിടെ പോവുകയുണ്ടായി. അവിടത്തെ പ്രകൃതിരമണീയമായ ഗ്രാമാന്തരീക്ഷത്തില്‍ മുതിര്‍ന്നവര്‍ ഒത്തുകൂടി. പാട്ടും കലാപരിപാടികളും കളികളും മറ്റുമായി എല്ലാവര്‍ക്കും വേറിട്ടൊരു അനുഭവമായിരുന്നു ഈ കൂടിച്ചേരല്‍. ഇതുവരെ അനുഭവിച്ചിട്ടില്ലാത്തസന്തോഷം അവര്‍ സ്വന്തമാക്കി. മുതിര്‍ന്ന സ്ത്രീകളില്‍ കൂടുതല്‍പ്പേരും വിധവകളാണെന്നതാണ് മറ്റൊരു സത്യം. ഇന്ത്യയിലെ സ്ത്രീകള്‍ക്ക് സാമ്പത്തികമായും സാമൂഹികമായും പരിരക്ഷ കുറവാണ്. അതുകൊണ്ടുതന്നെ, അവരില്‍ ഏറിയപേരും അരക്ഷിതരുമാണ്.
സമൂഹത്തിലെ എല്ലാ തലങ്ങളുമായും കൂട്ടായ പ്രവര്‍ത്തനമുണ്ടെങ്കില്‍ വാര്‍ധക്യകാലം സന്തോഷപ്രദമാക്കാം. നന്മയുള്ള മനസ്സുകള്‍ നമുക്കു ചുറ്റും തളംകെട്ടി നില്‍ക്കുന്നു. ചാലുകീറി വിട്ടാല്‍മാത്രം മതി വാര്‍ധക്യകാലം സന്തോഷത്തോടെ അര്‍ഥവത്തായി ജീവിക്കാം; ഒരു നല്ല സമൂഹം ഒപ്പമുണ്ടെങ്കില്‍.