ആഗോള പട്ടിണിസൂചികയില്‍ ഇന്ത്യ ഈ വര്‍ഷം 111-ാം സ്ഥാനത്താണ്. അയല്‍രാജ്യങ്ങളായ പാക്കിസ്ഥാനും നേപ്പാളിനും ബംഗ്ലാദേശിനും ശ്രീലങ്കയ്ക്കും പിന്നിലായാണ് ഇന്ത്യ നില്‍ക്കുന്നത് എന്ന യാഥാര്‍ഥ്യം നാം വിസ്മരിച്ചുകൂടാ. കഴിഞ്ഞ സെപ്റ്റംബറില്‍ പുറത്തുവന്ന മനുഷ്യവികസനസൂചികയിലും ഇന്ത്യ അയല്‍രാജ്യങ്ങളെക്കാള്‍ ഏറെ പിന്നിലായിരുന്നു. 2047 ഓടെ ഇന്ത്യ വികസിതരാജ്യമാകുമെന്ന് മോദിസര്‍ക്കാര്‍ അവകാശപ്പെടുമ്പോഴാണ് ആഗോളസൂചികകളിലെല്ലാം പിന്നോട്ടുപോകുന്നത്.
ദുഷ്ടലാക്കോടെ തയ്യാറാക്കിയ പട്ടികയാണിതെന്ന കേന്ദ്ര സര്‍ക്കാരിന്റെ എല്ലാ വര്‍ഷങ്ങളിലെയും പ്രതികരണം ഇന്ത്യന്‍ ജനത ഇനിയും അപ്പാടെ വിഴുങ്ങുമോ? പട്ടിണിസൂചിക എന്നാണെങ്കിലും സൂചിക കണക്കാക്കാന്‍ ഉപയോഗിക്കുന്ന നാലു സൂചകങ്ങളില്‍ മൂന്നെണ്ണവും കുട്ടികളുടെ ആരോഗ്യവുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണ്. ഇത് മുഴുവന്‍ ജനസംഖ്യയെയും പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നതല്ലെന്നതാണ് കേന്ദ്രത്തിന്റെ വാദം. എല്ലാ വര്‍ഷവും ഈ ആരോപണങ്ങള്‍ നിലനില്‍ക്കുമോ എന്നതും ചര്‍ച്ചയാണ്.
വിശപ്പുമാറാത്ത ഇന്ത്യ
ഡിജിറ്റല്‍ ഇന്ത്യയും തട്ടിപ്പു കഥകളും ചൂഷണങ്ങളും  മുന്‍ഗണനകളിലേക്കും ചര്‍ച്ചകളിലേക്കും കയറിവരുമ്പോള്‍, വിശപ്പുമാറാത്ത ഇന്ത്യക്കാരന്റെ അടുക്കളയില്‍ ദാരിദ്ര്യം മാത്രമേ പുകയുന്നുള്ളൂവെന്ന തിരിച്ചറിവിലേക്കു നാമിനിയും മടങ്ങേണ്ടിയിരിക്കുന്നു. ഇന്ത്യയിലെ സമ്പത്തിന്റെ 70 ശതമാനവും 57 പേരുടെ കൈയിലാണ്. രാജ്യാന്തരതലത്തില്‍ ദാരിദ്ര്യനിര്‍മാര്‍ജനത്തിനായി പ്രവര്‍ത്തിക്കുന്ന ഓക്‌സ്ഫാമിന്റേതാണ് റിപ്പോര്‍ട്ട്. അതായത്,  ലോകത്തെ മൊത്തം സമ്പത്തിന്റെ പകുതിയും എട്ടുപേരുടെ കൈയിലാണെന്നു സാരം. ഇന്ത്യയിലെ മൊത്തം സമ്പത്തിന്റെ 58 ശതമാനവും ഒരു ശതമാനംമാത്രം വരുന്ന അതിസമ്പന്നരുടെ പക്കലാണെന്നാണ് റിപ്പോര്‍ട്ടു പറയുന്നത്.
കഴിഞ്ഞ ഇരുപത്തിരണ്ടു വര്‍ഷത്തിനിടയില്‍ ഇന്ത്യയില്‍ 4,00,000 കര്‍ഷകര്‍ ആത്മഹത്യ ചെയ്തിരിക്കുന്നു. സ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ എഴുപത്തിയാറു വര്‍ഷങ്ങള്‍ കടന്നുപോയൊരു രാജ്യം 1921 നുശേഷമുള്ള ഏറ്റവും വലിയ പരിതാപകരമായ അവസ്ഥയിലേക്കു  തകര്‍ന്നുവീണിരിക്കുന്നു. 2025 ഓടെ അഞ്ച് ട്രില്യണ്‍ ഇക്കോണമിയായിത്തീരുമെന്നു വിചാരിക്കപ്പെടുന്ന, ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ അഞ്ചാമത്തെ രാജ്യം പട്ടിണിയുടെ പടുകുഴിയിലാണെന്നു നാം മനസ്സിലാക്കണം.
ഇന്ത്യ സ്വയംപര്യാപ്തത കൈവരിച്ചോ?
നാലു പതിറ്റാണ്ടിലേറെയായി ഭക്ഷ്യോത്പാദനത്തില്‍ ഇന്ത്യ സ്വയംപര്യാപ്തത കൈവരിച്ചു. എന്നാല്‍, ഇത് ഇന്ത്യയില്‍ ഭക്ഷ്യസുരക്ഷ ഉറപ്പുനല്‍കുന്നില്ല. മിച്ച ഭക്ഷണമുണ്ടായിട്ടും വിശപ്പ് ഇപ്പോഴും തുടരുന്നത് വേദനാജനകമാണ്. ആഗോള പട്ടിണി സൂചികയുടെ  റാങ്കിങ്ങില്‍ കേന്ദ്ര സര്‍ക്കാര്‍ ജാഗ്രതക്കുറവ് ആരോപിക്കുമ്പോള്‍, അതിലും എത്രയോ ജാഗ്രതക്കുറവ് തെരുവിലെ കര്‍ഷകരുടെ കാര്യത്തില്‍ ഉണ്ടാകുന്നു? ആലോചനയില്ലാത്ത നോട്ടുനിരോധനത്തിന്റെ പിറ്റേന്ന് ബാങ്കുകള്‍ക്കു മുന്നില്‍ ആശങ്കാകുലമായ വരികളില്‍ തളര്‍ന്നുവീണ നിസ്സഹായരുടെ കാര്യത്തില്‍ ജാഗ്രതക്കുറവുണ്ടായി. അങ്ങനെ, എത്രയെത്ര ജാഗ്രതക്കുറവുകള്‍ ഇനിയും ചൂണ്ടിക്കാട്ടണം?
ഇന്ത്യയുടെ പട്ടിണിയുടെ കാരണങ്ങള്‍?
2019-21 ല്‍ നടത്തിയ നാഷണല്‍ ഫാമിലി ഹെല്‍ത്ത് സര്‍വേ (എന്‍.എഫ്.എച്ച്.എസ്.) കാണിക്കുന്നത്, ഇന്ത്യയിലെ ചെറിയ കുട്ടികളില്‍ ഗണ്യമായ അനുപാതം ഭക്ഷ്യ അരക്ഷിതാവസ്ഥയെ അഭിമുഖീകരിക്കുന്നു, ഇത് അവരുടെ വികസനത്തെയും ഭാവിക്ഷേമത്തെയുംകുറിച്ച് ആശങ്ക ഉയര്‍ത്തുന്നു എന്നതാണ്. പട്ടിണി ഭക്ഷണതിരഞ്ഞെടുപ്പുകളെ പരിമിതപ്പെടുത്തുകയും പട്ടിണിയുമായി ബന്ധപ്പെട്ട മരണങ്ങള്‍ക്കു കാരണമായ ഘടകമാവുകയും ചെയ്യുന്നു.  ഭക്ഷ്യവസ്തുക്കളുടെ നിരന്തരമായി ഉയര്‍ന്ന വിലയും, വികസനത്തിലെ പ്രാദേശിക അസമത്വങ്ങളും ജനങ്ങളെ ബാധിക്കുന്നു.  ലിംഗഭേദം, ജാതി, പ്രായം തുടങ്ങിയ ഘടകങ്ങളെ ആശ്രയിച്ചിരിക്കും ഒരു വ്യക്തിയുടെ 'പോഷകാഹാരം'.
ഉദാഹരണത്തിന്, പെണ്‍കുട്ടികളുടെയും പ്രായമായവരുടെയും പോഷകാഹാര ആവശ്യങ്ങള്‍ നമ്മുടെ സമൂഹത്തില്‍ വേണ്ടത്ര അഭിസംബോധന ചെയ്യപ്പെടുന്നില്ല.
സര്‍ക്കാര്‍ നയങ്ങളുടെ ഫലപ്രദമായ നടപ്പാക്കലിന്റെ അഭാവം
നിരന്തരപട്ടിണിക്കു പിന്നിലെ മറ്റൊരു പ്രധാന കാരണം സര്‍ക്കാര്‍ നയങ്ങളുടെ മോശം നിര്‍വഹണമാണ്. സംയോജിത ശിശുവികസനസേവനങ്ങളും ദേശീയ ആരോഗ്യദൗത്യവും  മതിയായ പരിരക്ഷ നേടിയിട്ടില്ല. മൈക്രോ ന്യൂട്രിയന്റ് കുറവു (മറഞ്ഞിരിക്കുന്ന വിശപ്പ്)മൂലം സൂക്ഷ്മപോഷകങ്ങളുടെ അഭാവത്തില്‍ ഇന്ത്യ കടുത്ത പ്രതിസന്ധി നേരിടുന്നു. തെറ്റായ ഭക്ഷണക്രമം, രോഗം, അല്ലെങ്കില്‍ ഗര്‍ഭകാലത്തും മുലയൂട്ടുന്ന സമയത്തും നിറവേറ്റാത്ത മൈക്രോ ന്യൂട്രിയന്റ് ആവശ്യങ്ങള്‍ എന്നിവ ഇതിന്റെ കാരണങ്ങളില്‍ ഉള്‍പ്പെടുന്നു.
ഇന്ത്യയിലെ സാമൂഹികമായി പിന്നാക്കം നില്‍ക്കുന്ന സമൂഹങ്ങളാണ് രാജ്യത്തെ മൊത്തം ദരിദ്രരായ ജനസംഖ്യയുടെ 80 ശതമാനത്തോളം വരുന്നത്. കുട്ടികളുടെ വലിയൊരു ശതമാനം ഈ സമുദായങ്ങളിലാണ് 21.90% ദാരിദ്ര്യനിരക്കുള്ള ഇന്ത്യന്‍ ജനസംഖ്യയുടെ ഗണ്യമായ ഒരു ഭാഗത്തെ ദാരിദ്ര്യത്തില്‍നിന്നു കരകയറ്റാന്‍ രാജ്യം പാടുപെടുകയാണ്. സമീപവര്‍ഷങ്ങളില്‍ സുസ്ഥിരമായ സാമ്പത്തികവളര്‍ച്ച ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും, വരുമാന അസമത്വം, ഗുണനിലവാരമുള്ള വിദ്യാഭ്യാസത്തിനും ആരോഗ്യസംരക്ഷണത്തിനുമുള്ള പരിമിതമായ പ്രവേശനം, പ്രാദേശിക അസമത്വങ്ങള്‍ എന്നിവ രാജ്യത്തിന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളില്‍ ദാരിദ്ര്യം നിലനില്‍ക്കുന്നതിനു കാരണമാകുന്നു.
ആഗോള ജനാധിപത്യറാങ്കിങ്, ആഗോള ഹാപ്പിനെസ് ഇന്‍ഡക്‌സ്, പ്രസ് ഫ്രീഡം ഇന്‍ഡക്‌സ്, ഗവേര്‍ണന്‍സ് ഇന്‍ഡക്‌സ്, ഹ്യൂമന്‍ ക്യാപ്പിറ്റല്‍ ഇന്‍ഡക്‌സ്, ഗ്ലോബല്‍ വുമണ്‍ പീസ് ആന്‍ഡ് സെക്യൂരിറ്റി ഇന്‍ഡക്‌സ് എന്നിവയിലെല്ലാം ഇന്ത്യ ബഹുദൂരം പിന്നിലാണ്. എല്ലാ മൂല്യങ്ങളുടെയും മാനദണ്ഡം പണമായിത്തീരുന്ന ഒരു സാമൂഹികക്രമത്തില്‍ സാധാരണക്കാരന്‍ കേവലം അക്കമായി ചുരുങ്ങുന്നു എന്നതാണു പരമാര്‍ഥം. പിഞ്ഞിപ്പോകുന്ന ഉടുവസ്ത്രത്തിനു കസവു തുന്നുന്ന രാജ്യത്തെ ഭരണാധികാരികള്‍ക്കു ദാരിദ്ര്യമെന്നത് വേലികെട്ടി മറയ്ക്കാന്‍ കഴിയുന്ന ഒരു യാഥാര്‍ഥ്യമായി ഇന്നും ഒതുങ്ങിപ്പോകുന്നു. നാട്ടിലെ പട്ടിണിയും പരിവട്ടവും പരിഹരിക്കാതെ കോടികള്‍ മുടക്കി ചന്ദ്രനിലേക്കും സൂര്യനിലേക്കും എന്തിനാണ്  പേടകമയയ്ക്കുന്നത് എന്ന ചോദ്യവും ഉയരുന്നു.