മാര്‍ ജോസഫ് പവ്വത്തിലിന്റെ നവതിയോടനുബന്ധിച്ച്, 2019 ഓഗസ്റ്റ് 21 ന് ദീപനാളം പ്രസിദ്ധീകരിച്ച അഭിമുഖം, അദ്ദേഹത്തിന്റെ പാവനസ്മരണയ്ക്കുമുമ്പില്‍ ആദരാഞ്ജലികള്‍ അര്‍പ്പിച്ചുകൊണ്ട് പുനഃപ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നു.

അഭിമുഖം / ഫാ. കുര്യന്‍ തടത്തില്‍

 തൊണ്ണൂറിന്റെ നിറവിലെത്തിനില്ക്കുമ്പോള്‍, ജീവിതത്തില്‍ ഏറ്റവും സംതൃപ്തിയും സന്തോഷവും പകര്‍ന്ന കാര്യം?
 ദൈവം പൗരോഹിത്യത്തിലേക്ക് എന്നെ വിളിച്ചുചേര്‍ത്തു എന്നുള്ളതാണ് ആനന്ദത്തിന്റെ വിഷയം. ദൈവത്തിന്റെ ആ തിരഞ്ഞെടുപ്പിനോടും വിളിയോടും വിശ്വസ്തത പുലര്‍ത്താനാണ് ഞാന്‍ എന്നും ശ്രമിച്ചിട്ടുള്ളത്.
 പുരോഹിതനാകണമെന്ന ചിന്ത ചെറുപ്പംമുതലേ ഉണ്ടായിരുന്നോ?
 പ്രൈമറിസ്‌കൂളില്‍ പഠിക്കുമ്പോള്‍ത്തന്നെ ഒരു വൈദികനാകണമെന്ന് ആഗ്രഹിച്ചിരുന്നു. മറ്റുള്ളവരും അതു പറയാറുണ്ടായിരുന്നു. ആ ഒരു ലക്ഷ്യത്തില്‍നിന്ന് പിന്നീടൊരിക്കലും മാറിച്ചിന്തിക്കേണ്ടിവന്നിട്ടില്ല. പഠനകാലയളവിലെല്ലാം ആ ലക്ഷ്യം മുന്‍നിറുത്തി ചിന്തിക്കാനും തീരുമാനമെടുക്കാനും കഴിഞ്ഞിരുന്നു.
ഇന്റര്‍മീഡിയറ്റു കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ ഫിസിക്‌സിന് അഡ്മിഷന്‍ കിട്ടിയതാണ്. സോഷ്യല്‍ സയന്‍സ് പഠിക്കുകയാവും വൈദികജീവിതത്തിനു നല്ലതെന്നുകണ്ട് ഇക്കണോമിക്‌സ് എടുക്കുകയായിരുന്നു. മദ്രാസ് ലെയോളയില്‍ പഠിച്ചപ്പോഴും ഓക്‌സ്ഫഡ് യൂണിവേഴ്‌സിറ്റിയില്‍ ഉന്നതപഠനം നടത്തുമ്പോഴും പിന്നീട് ചങ്ങനാശേരി എസ്.ബിയില്‍ അധ്യാപകനായപ്പോഴും ലക്ഷ്യം മറന്ന് ഒന്നും ചിന്തിക്കുകയോ പ്രവര്‍ത്തിക്കുകയോ ഉണ്ടായില്ല. അങ്ങനെ ഒരു ലക്ഷ്യത്തെ മുന്‍നിറുത്തി ജീവിതകാലം മുഴുവന്‍ സമര്‍പ്പിക്കാന്‍ സാധിച്ചതില്‍ സന്തോഷമുണ്ട്.
 കുടുംബത്തിലെ വിശ്വാസപരിശീലനം?
 ദൈവോന്മുഖമായ ഒരന്തരീക്ഷം എപ്പോഴും കുടുംബത്തിലുണ്ടായിരുന്നു. വല്യമ്മയുള്ള സമയത്ത് പ്രഭാതപ്രാര്‍ഥന കുടുംബത്തിലുണ്ടായിരുന്നു. സന്ധ്യയ്ക്കു വിളക്കുവച്ചാല്‍ പ്രാര്‍ഥനയ്ക്കായി എല്ലാവരും ഒരുമിച്ചുകൂടിയിരുന്നു. അന്നു കാറ്റക്കിസം ഡിപ്പാര്‍ട്ടുമെന്റൊന്നും ഇല്ലായിരുന്നു. കുടുംബത്തിലായിരുന്നു വിശ്വാസവും സന്മാര്‍ഗവും സംബന്ധിച്ചുള്ള പഠനവും പരിശീലനവും. വല്യമ്മ ദിവസവും പള്ളിയില്‍ പോയിരുന്നത് പ്രചോദനം തന്നിട്ടുണ്ട്. എല്‍.പി. കഴിഞ്ഞയുടനെ ബോര്‍ഡിങ്ങിലേക്കു മാറി. അന്നൊക്കെ ഒരു സംസാരമുണ്ടായിരുന്നു, ബോര്‍ഡിങ്ങിലാണെങ്കില്‍ നല്ല ട്രെയിനിങ് കിട്ടും, അച്ചനാകാന്‍ എളുപ്പമാണെന്ന്. ബോര്‍ഡിങ്ങിലും പിന്നീട് ഹോസ്റ്റലിലുമൊക്കെ അച്ചന്മാരുമൊത്തുള്ള ജീവിതം എന്നെ ഏറെ സ്വാധീനിച്ചിട്ടുണ്ട്. ക്രമവും ചിട്ടയുമുള്ള ജീവിതമായിരുന്നു അവിടെ. കൂട്ടായ്മയുടെ ഒരന്തരീക്ഷം അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു.
ഹോസ്റ്റലില്‍ അക്കാലത്ത് റെക്ടറായിരുന്ന ജെസ്യൂട്ട് അച്ചന്‍ (പിന്നീട് അദ്ദേഹം പ്രൊവിന്‍ഷ്യലായി) എന്നെ ഏറെ സ്വാധീനിച്ചിരുന്നു. അങ്ങനെ മധുര പ്രോവിന്‍സില്‍ വൈദികപരിശീലനത്തിന് അഡ്മിഷന്‍ കിട്ടിയതാണ്. പക്ഷേ, വീട്ടില്‍ താത്പര്യമുണ്ടായില്ല. അങ്ങനെയാണ് പാറേല്‍ മൈനര്‍ സെമിനാരിയില്‍ ചേരുന്നത്. കാവുകാട്ടുപിതാവ് എന്റെ ഹോസ്റ്റല്‍ വാര്‍ഡനായിരുന്നതുകൊണ്ട് എന്നെ നന്നായി അറിയാമായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ അടുത്ത മുറിയില്‍ താമസിച്ചിരുന്നതുകൊണ്ട് അദ്ദേഹത്തിന്റെ ദിനചര്യകളൊക്കെ അറിയാമായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രാര്‍ഥനാജീവിതവും സുകൃതങ്ങളുമൊക്കെ നന്നായി സ്വാധീനിച്ചിട്ടുണ്ട്.
 സഭാപൈതൃകത്തോടും പാരമ്പര്യങ്ങളോടുമുള്ള അതിരറ്റ സ്‌നേഹവും സമര്‍പ്പണവുമാണ് പിതാവിന്റെ വലിയൊരു സവിശേഷത. ഇതിനു പ്രേരിപ്പിച്ചതാരാണ്?
 പ്ലാസിഡച്ചന്‍ വലിയ തോതില്‍ സ്വാധീനിച്ചിട്ടുണ്ട്. അദ്ദേഹത്തിന്റെ പുസ്തകങ്ങള്‍ വായിക്കുമായിരുന്നു. ഓറിയന്റല്‍ കോണ്‍ഗ്രിഗേഷന്റെ ദൈവശാസ്ത്രജ്ഞന്മാരെ നന്നായി വായിച്ചിട്ടുണ്ട്. ചാള്‍സ് പൈങ്ങോട്ടച്ചന്‍ തുടങ്ങി ധാരാളംപേരെ അറിയാനും പഠിക്കാനും കഴിഞ്ഞു.
 കിഴക്കിന്റെ ദൈവശാസ്ത്രം(Theology of the East)  അല്മായരുടെ ഇടയില്‍ അന്യമാകുന്നതിന്റെ കാരണമെന്താണ്?
 ഒരു പരിധിവരെ ഈ രൂപതയില്‍ പൗരസ്ത്യദര്‍ശനങ്ങളും ലിറ്റര്‍ജിയുമൊക്കെ അല്മായര്‍ക്കു കൊടുക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. വത്തിക്കാന്‍ കൗണ്‍സിലിന്റെ കാലത്തും തുടര്‍ന്നും അച്ചന്മാരുമൊത്ത് ഇടവകകളില്‍ പോയി പ്രബോധനങ്ങള്‍ നടത്തിയിരുന്നു. പ്ലാസിഡച്ചന്റെ മാര്‍ഗനിര്‍ദേശങ്ങള്‍ സ്വാധീനിച്ചിരുന്നു.
 രണ്ടാം വത്തിക്കാന്‍ കൗണ്‍സില്‍ നടന്നിട്ട് അരനൂറ്റാണ്ടു പിന്നിട്ടിട്ടും കൗണ്‍സില്‍ പഠനങ്ങള്‍ വേണ്ടവിധം സഭയില്‍ ചലനങ്ങള്‍ സൃഷ്ടിച്ചിട്ടുണ്ടോ? കൗണ്‍സില്‍ പഠനങ്ങള്‍ ഗ്രന്ഥരൂപത്തിലുണ്ടെങ്കില്‍പ്പോലും മതാധ്യാപകരുള്‍പ്പെടെയുള്ള നമ്മുടെ അല്മായസമൂഹം എത്രമാത്രം അതു വായിച്ചിട്ടുണ്ടാവും?
 ഈ രൂപതയില്‍ കൗണ്‍സില്‍പഠനങ്ങളുടെ വെളിച്ചത്തില്‍ ഒട്ടേറെ ബോധവത്കരണങ്ങളും ചര്‍ച്ചകളും സംവാദങ്ങളും അല്മായരുടെയിടയില്‍ നടന്നുകഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. അല്മായര്‍ക്കുവേണ്ടി ഒരു തിയോളജി കോളജ്തന്നെ ഇവിടെയുണ്ട് - മാര്‍ത്തോമ്മാവിദ്യാനികേതന്‍. ഇപ്പോള്‍ വടവാതൂര്‍ പൗരസ്ത്യവിദ്യാപീഠത്തിലും രൂപതകളിലെല്ലായിടത്തും അല്മായര്‍ക്കു ബൈബിളും സഭാപഠനങ്ങളും നടത്താന്‍ ധാരാളം വേദികള്‍ കൊടുക്കുന്നുണ്ട്. കൗണ്‍സില്‍ പഠനങ്ങള്‍ അവിടെയൊക്കെ സജീവമായി ചര്‍ച്ച ചെയ്യപ്പെടണം. സഭയോടും സഭാപാരമ്പര്യത്തോടും സനേഹവും സമര്‍പ്പണബോധവുമുള്ള അല്മായരാണു സഭയുടെ ശക്തി. 
 ''അല്മായരുടേതാണു സഭ.'' സഭ പ്രതിസന്ധികള്‍ നേരിടുമ്പോഴും സഭയെ സംരക്ഷിക്കാന്‍ തക്ക അല്മായമുന്നേറ്റങ്ങള്‍ നമുക്കുണ്ടോ?
 ലീഡര്‍ഷിപ്പ് ട്രെയിനിങ് സഭ അല്മായര്‍ക്കു കൊടുക്കുന്നുണ്ടല്ലോ, പ്രത്യേകിച്ചും യുവജനങ്ങള്‍ക്ക്. സംഘടനകളിലൂടെയും പ്രസ്ഥാനങ്ങളിലൂടെയും അല്മായശക്തീകരണം ഉണ്ടാവേണ്ടതാണ്. സഭാത്മകമായ പരിശീലനങ്ങള്‍ ഉണ്ടായെങ്കിലേ സമുദായസ്‌നേഹവും ഐക്യബോധവും കൈവരികയുള്ളൂ.
 1920-30 കാലഘട്ടങ്ങളിലാണല്ലോ 'എക്യുമെനിസം' എന്ന  പദം ഉപയോഗിച്ചുതുടങ്ങിയത്. പിന്നീട് രണ്ടാം വത്തിക്കാന്‍ കൗണ്‍സില്‍ ഒരു ഡിക്രി പുറത്തിറക്കുകയുണ്ടായി. നാളിതുവരെയായിട്ടും എക്യുമെനിസം കുറെ കടലാസുകളിലും മേല്‍ത്തട്ടുസംവാദങ്ങളിലുംമാത്രം ഒതുങ്ങിപ്പോകുന്നുണ്ടോ? വ്യത്യസ്ത സഭാവിഭാഗങ്ങള്‍ ഒന്നിച്ചുതാമസിക്കുന്ന സ്ഥലങ്ങളിലെങ്കിലും താഴേത്തട്ടിലേക്ക്, ജനങ്ങളുടെ ഇടയിലേക്ക്, സൗഹാര്‍ദത്തിന്റെയും സഹകരണത്തിന്റെയും സംവാദത്തിന്റെയും വാതില്‍ തുറക്കപ്പെടാതെ പോകുന്നുണ്ടോ?
 ''സഭൈക്യവാര''ത്തില്‍ എല്ലാ വര്‍ഷവും വ്യത്യസ്തസഭകളെ പ്രതിനിധീകരിച്ച് മെത്രാന്മാരും ദൈവശാസ്ത്രജ്ഞരുമൊക്കെ ഒന്നിച്ചുകൂടാറുണ്ട്. ഡയലോഗുകള്‍ നടത്താറുണ്ട്. ഒരുമിച്ചു പ്രാര്‍ഥിക്കാറുണ്ട്. ഔദ്യോഗികതലത്തില്‍ ക്രമമായി മീറ്റിങ്ങുകളും മറ്റും നടക്കാറുണ്ടെങ്കിലും സാധാരണക്കാരുടെ ഇടയില്‍ എക്യുമെനിക്കല്‍സംരംഭങ്ങള്‍ നടക്കേണ്ടതായുണ്ട്. 
മനോഭാവങ്ങളിലും ഇടപെടലുകളിലും കുറച്ചുകൂടി തുറവുണ്ടാകുകയാണാവശ്യം. വ്യത്യസ്ത സഭാവിഭാഗങ്ങള്‍ ഒരുമിച്ചു താമസിക്കുന്ന പ്രദേശങ്ങളില്‍ എക്യുമെനിക്കല്‍ സമ്മേളനങ്ങളും നന്മയ്ക്കുവേണ്ടിയുള്ള കൂട്ടായ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളും ഉണ്ടാക്കിയെടുക്കാന്‍ ഇടവകതലത്തില്‍ നാം നേതൃത്വം കൊടുക്കണം.
  കരിസ്മാറ്റിക് മൂവ്‌മെന്റ് ഒരു നവീകരണപ്രസ്ഥാനമായി വിശ്വാസികളുടെയിടയില്‍ വളരെ പോപ്പുലറായെന്നു പറയാം. കരിസ്മാറ്റിക് മൂവ്‌മെന്റിന് എല്ലാക്കാലത്തും ശക്തമായ തിരുത്തു നല്കുന്നയാളാണ് പവ്വത്തില്‍പ്പിതാവ്. അതെന്താണ്?
 വി. ബൈബിളിനോടു ചേര്‍ന്നുതന്നെ സഭയുടെ പാരമ്പര്യങ്ങളെയും പഠനവിധേയമാക്കണം. പാരമ്പര്യം ലിറ്റര്‍ജിയിലൂടെയാണ് നാം ആഘോഷിക്കുന്നതും കൈമാറുന്നതും. ബൈബിള്‍മാത്രം മതിയെന്ന പ്രോട്ടസ്റ്റന്റ് ചിന്താഗതി കത്തോലിക്കരുടെയിടയില്‍നിന്നു തിരുത്തപ്പെടേണ്ടതാണ്. ധ്യാനകേന്ദ്രങ്ങളിലും മറ്റുമൊക്കെ ലിറ്റര്‍ജിക്കു വലിയ പ്രാധാന്യം കൊടുക്കണം. സഭാപ്രബോധനങ്ങള്‍ മായംകലര്‍ത്താതെ ജനങ്ങള്‍ക്കു കൊടുക്കാന്‍ ശ്രദ്ധിക്കണം.
 മതേതരരാഷ്ട്രമായ ഇന്ത്യയില്‍ മതവും രാഷ്ട്രവും അനാവശ്യമായി നടത്തുന്ന കൈയേറ്റങ്ങള്‍ വലിയ പ്രത്യാഘാതങ്ങളാണ് ഉണ്ടാക്കുന്നത്. 'സീസറിനുള്ളതു സീസറിനും ദൈവത്തിനുള്ളതു ദൈവത്തിനും' എന്നതിന്റെ പൊരുള്‍ വായിക്കപ്പെടാതെപോകുന്നു. ശബരിമല, മുത്തലാഖ് പോലെയുള്ള വിഷയങ്ങള്‍ നമ്മെ ചിന്തിപ്പിക്കുന്നത് എങ്ങോട്ടാണ്?
 രാഷ്ട്രവും മതസമൂഹങ്ങളും സ്വന്തം പരിധികളെ ആദരിക്കുന്നതാണു മതേതരരാഷ്ട്രത്തില്‍ നല്ലത്. രാഷ്ട്രീയാധികാരം എല്ലാം ഏറ്റെടുക്കുന്നത് അപകടകരമാണ്; മാത്രമല്ല, അത് ഏകമതാധിഷ്ഠിതരാഷ്ട്രമായി മാറിപ്പോകാം. രാഷ്ട്രീയക്കാര്‍ മതകാര്യങ്ങളില്‍ കടന്നുകയറിയാല്‍ അതു മതവിശ്വാസങ്ങളെ, പ്രത്യേകിച്ചും ന്യൂനപക്ഷവിശ്വാസങ്ങളെ വികലമാക്കാനും നശിപ്പിക്കാനും കാരണമാകും. മതം രാഷ്ട്രീയത്തില്‍ ഇടപെടരുതെന്നു പറയുന്നതിന്റെ മറുവശമാണ് രാഷ്ട്രം മതകാര്യങ്ങളില്‍ (വിശ്വാസാചാരാനുഷ്ഠാനങ്ങളില്‍ പ്രത്യേകിച്ചും) ഇടപെടരുത് എന്നുള്ളത്.
അതേസമയം, രാഷ്ട്രീയരംഗത്ത് ഉണ്ടായിരിക്കേണ്ട ധാര്‍മികമൂല്യങ്ങള്‍ ചൂണ്ടിക്കാട്ടാന്‍ മതവിശ്വാസങ്ങള്‍ക്കു കഴിയണം. രാജ്യത്തെ പൗരന്മാരെന്ന നിലയില്‍ മതവിശ്വാസികള്‍ക്ക് അവരുടെ ധാര്‍മികബോധ്യങ്ങള്‍ക്കനുസൃതം രാഷ്ട്രീയരംഗത്തു പ്രവര്‍ത്തിക്കുവാനും രാഷ്ട്രനന്മയ്ക്കായി നിലകൊള്ളുവാനും അവകാശമുണ്ട്. 
മതവിഭാഗങ്ങളുടെ ആചാരാനുഷ്ഠാനകാര്യങ്ങള്‍ എന്തായിരിക്കണമെന്നും മറ്റും നിശ്ചയിക്കുന്നത് രാഷ്ട്രീയാധികാരികളല്ല. അതു മതവിശ്വാസത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില്‍ നിയമാനുസൃതമുള്ള മതാധികാരികള്‍തന്നെ ക്രമീകരിക്കേണ്ടതാണ്. കാലത്തിനനുസരിച്ചുള്ള നവീകരണങ്ങള്‍ മതസമൂഹങ്ങള്‍തന്നെ നിശ്ചയിക്കണം. അത് അവരുടെ ആഭ്യന്തരകാര്യമാണ്. ഒരാചാരം അന്ധവിശ്വാസമാണോ അല്ലയോയെന്നു തീരുമാനിക്കേണ്ടത് ഭരണകൂടമല്ല, പൊതുസമൂഹവുമല്ല, മറിച്ച്, ആ മതത്തിന്റെ വിശ്വാസസംഹിതകള്‍ ഉയര്‍ത്തിപ്പിടിക്കുന്ന വിശ്വാസികളും മതാചാര്യന്മാരുമാണ്. ശബരിമലവിഷയമൊക്കെ ഇത്തരത്തിലാണു മനസ്സിലാക്കേണ്ടത്. മതത്തിന്റെ ആഭ്യന്തരകാര്യങ്ങളില്‍ രാഷ്ട്രം കൈകടത്തുന്നത് ആശാസ്യമല്ല. മുത്തലാഖ് നിരോധിക്കേണ്ടത് ഒരുപക്ഷേ, ആവശ്യമായിരുന്നിരിക്കാം.     
രാഷ്ട്രനിയമത്തിലൂടെ നിരോധനമേര്‍പ്പെടുത്തുന്നതിനുപകരം മതത്തില്‍ത്തന്നെ കാലാനുസൃതമായ മാറ്റങ്ങള്‍ കൊണ്ടുവരേണ്ടതായിരുന്നു.
 പ്രകൃതിയെ സംരക്ഷിക്കാന്‍ കടപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന മനുഷ്യന്‍ പ്രകൃതിയെ ചൂഷണം ചെയ്യുന്നു, അന്യായമായി കൊള്ളയടിക്കുന്നു എന്നൊക്കെയുള്ള പ്രസ്താവനകളും പ്രതിഷേധങ്ങളും പ്രകൃതിക്ഷോഭങ്ങളുടെ പശ്ചാത്തലത്തില്‍ നാം വീണ്ടും വീണ്ടും കേള്‍ക്കുന്നു. പിതാവിന്റെ പ്രതികരണം അറിയാന്‍ ആഗ്രഹമുണ്ട്?
 പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷിക്കാന്‍  എല്ലാ മനുഷ്യരും ബാധ്യസ്ഥരാണ്. ഇക്കോ സ്പിരിച്വാലിറ്റിയിലേക്കു നാം വളരേണ്ടതുണ്ട്. പ്രകൃതി നമുക്ക് അനുഗ്രഹമാകുന്നതുപോലെ പ്രകൃതിക്കു നമ്മളും സംരക്ഷകരാകേണ്ടതുണ്ട്.
കുട്ടികളുടെ പഠനസിലബസില്‍ പരിസ്ഥിതിക്കു പ്രാധാന്യം കൊടുക്കണം. ഭൂപ്രകൃതി, കാലാവസ്ഥ, മനുഷ്യന്റെ ആവാസവ്യവസ്ഥിതി ഇവ സംബന്ധിച്ചു ശാസ്ത്രീയമായ പഠനങ്ങളും ഗവേഷണങ്ങളും നടക്കാനുണ്ട്. ഭാവിയിലേക്കുള്ള പ്രതിരോധസംവിധാനങ്ങളെക്കുറിച്ച് സര്‍ക്കാര്‍ സഗൗരവം ചിന്തിക്കണം. പരിസ്ഥിതിലോലപ്രദേശങ്ങളെക്കുറിച്ചും മറ്റും സര്‍ക്കാര്‍തലത്തില്‍ പഠനങ്ങളും ചര്‍ച്ചകളും ആവശ്യമാണ്.
 മുഖ്യധാരാമാധ്യമരംഗത്ത് സഭയ്ക്കു ശബ്ദമില്ല എന്നു പലപ്പോഴും തോന്നിപ്പോകുന്നുണ്ട്. സമകാലീനസംഭവങ്ങള്‍ ഉള്‍പ്പെടെ ചര്‍ച്ച ചെയ്യുന്ന ഒരു സെക്കുലര്‍ ചാനല്‍ സഭയ്ക്ക് ഉണ്ടാകാതെപോകുന്നത് എന്തുകൊണ്ടാണ്?
 സഭയുടെ പഠനങ്ങളും ദര്‍ശനങ്ങളും കൊടുക്കുന്നതിനും സഭയ്‌ക്കെതിരേയുള്ള സംഘടിതമായ അക്രമങ്ങളെ പ്രതിരോധിക്കുന്നതിനും സ്വന്തമായി ദൃശ്യമാധ്യമങ്ങള്‍ ഇന്നാവശ്യമാണ്. അതത്ര എളുപ്പമല്ല. എങ്കിലും, സിനഡില്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്തു തീരുമാനമെടുക്കാവുന്നതാണ്.
പ്രിന്റ് മീഡിയരംഗത്ത് ദീപികപ്പത്രത്തെയും മറ്റു പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങളെയും നാം പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കേണ്ടതാണ്. സഭാസ്‌നേഹവും സമുദായബോധവും ശക്തിപ്പെട്ടാല്‍ മാധ്യമരംഗത്ത് കുറച്ചുകൂടി വളരാന്‍ നമുക്കു കഴിയും.
 വര്‍ഗീയത ക്രൈസ്തവവിദ്യാഭ്യാസരംഗത്തേക്കു വിഷം ചീറ്റുന്ന ഒട്ടേറെ സംഭവവികാസങ്ങളാണു നാം അനുദിനം കേള്‍ക്കുന്നത്. ഈയിടെ മദ്രാസ് ഹൈക്കോടതി നടത്തിയ ഒരു പരാമര്‍ശം ക്രൈസ്തവരെ വല്ലാതെ ഞെട്ടിക്കുന്നതും നൊമ്പരപ്പെടുത്തുന്നതുമാണ്. പിതാവിന്റെ പ്രതികരണത്തിലേക്ക്...?
 വര്‍ഗീയതയെ ചെറുക്കാനും ന്യൂനപക്ഷാവകാശങ്ങള്‍ സംരക്ഷിക്കാനും നാം വേണ്ടവിധം പൊരുതുന്നില്ല എന്നതാണു ഖേദകരം. കാളാശേരിപ്പിതാവിന്റെ കാലത്ത് ഇടയലേഖനങ്ങളിലൂടെയും പ്രസംഗങ്ങളിലൂടെയും അദ്ദേഹം വിദ്യാഭ്യാസാവകാശങ്ങള്‍ക്കുവേണ്ടി വാദിച്ചിരുന്നു. 'ഞാന്‍ എഴുതിയത് എഴുതിയതുതന്നെ' എന്നു പറഞ്ഞ് പിതാവ് ഉറച്ചുനിന്നു. ഇടയലേഖനം പിന്‍വലിക്കാനൊന്നും പോയില്ല. വിദ്യാഭ്യാസരംഗത്ത് ക്രൈസ്തവര്‍ ചെയ്ത സംഭാവനകളെ വില കുറച്ചു കാണിക്കാന്‍ പാടില്ല. എത്രയോ മഹത്തായ ഒരു സംസ്‌കാരമാണ് നാം ഈ നാടിനു കൊടുത്തിട്ടുള്ളത്. വിദേശമിഷനറിമാരെയും ചാവറയച്ചനെപ്പോലെയുള്ള തദ്ദേശീയരെയും ഇവിടെ അനുസ്മരിക്കാതിരിക്കാനാവില്ല.
ഇന്റര്‍ ചര്‍ച്ച് കൗണ്‍സിലിലൂടെ ജാഗ്രതയോടെ നിലകൊള്ളാന്‍ നമുക്കു കഴിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്. സഭയ്ക്കു വ്യക്തമായ നിലപാടുകളും പഠനങ്ങളും പ്രതികരണങ്ങളും വിദ്യാഭ്യാസരംഗത്ത് കാലാകാലങ്ങളില്‍ ഉണ്ടാവുകതന്നെ വേണം.
 ഇന്ത്യ ജനാധിപത്യത്തില്‍നിന്ന് ഏകാധിപത്യത്തിലേക്കു പോകുന്നു എന്ന ചിന്ത പ്രബലമാണല്ലോ?
 ഏകമതാധിഷ്ഠിതരാഷ്ട്രമായി ഇന്ത്യയെ മാറ്റിയെടുക്കാനുള്ള തന്ത്രങ്ങള്‍ നമ്മുടെ രാജ്യത്തു നടക്കുന്നുണ്ടെന്നുള്ളത് നാം ജാഗ്രതയോടെ തിരിച്ചറിയണം. വര്‍ഗീയതയും വിഭാഗീയതയും ശക്തിപ്പെട്ടിരിക്കുകയാണ്. ജനാധിപത്യമൂല്യങ്ങളും മതേതരകാഴ്ചപ്പാടുകളും ഉയര്‍ത്തിപ്പിടിക്കുന്ന ഒരു ദാര്‍ശനികബോധം ജനങ്ങളില്‍ ഉണ്ടാകുമ്പോള്‍ മാത്രമേ ഇന്ത്യയ്ക്കു തിളക്കമുണ്ടാവുകയുള്ളൂ.
 'കുടുംബാസൂത്രണം രാജ്യസ്‌നേഹത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്. ജനസംഖ്യാനിരക്കു കുറയ്ക്കണം' എന്ന പ്രധാനമന്ത്രി മോദിയുടെ നയം സ്വാതന്ത്ര്യദിനസന്ദേശത്തില്‍ നാം  കേള്‍ക്കുകയുണ്ടായി. പ്രോലൈഫ് മൂവ്‌മെന്റുമായി മുന്നോട്ടുപോകുന്ന സഭയ്ക്ക് ഇത് എത്രത്തോളം സ്വീകാര്യമാണ്?
 കൂടുതല്‍ കുട്ടികള്‍, കൂടുതല്‍ അനുഗ്രഹമാണെന്നാണു സഭ കരുതുന്നത്. മക്കള്‍ ബാധ്യതയല്ല, ആസ്തിയാണെന്നു നാം തിരിച്ചറിയണം.
 അച്ചടക്കവും അനുസരണവും വൈദികസന്ന്യസ്തവിഭാഗങ്ങളില്‍നിന്നു പടിയിറങ്ങിപ്പോകുന്നു എന്ന ആക്ഷേപം സമീപകാലത്തു ശക്തമാകുന്നു. എവിടെയാണു തിരുത്തലുകള്‍ ഉണ്ടാവേണ്ടത്?
 ഏതൊരു പ്രസ്ഥാനത്തിലായാലും അനുസരണവും അച്ചടക്കവും വേണ്ടതല്ലേ. നിയമങ്ങള്‍ അനുസരിച്ചുകൊണ്ടുള്ള ജീവിതരീതിയാണ് ധാര്‍മികമായുള്ളത്.
 ഇക്കാര്യത്തില്‍ സെമിനാരിപരിശീലനത്തില്‍ നവീകരണങ്ങള്‍ എന്തെങ്കിലും?
അടിസ്ഥാനപരിശീലനം കുടുംബത്തിലാണല്ലോ നടക്കേണ്ടത്. അച്ചടക്കവും ആത്മീയതയും ശിക്ഷണക്രമവുമൊക്കെ കുടുംബത്തില്‍നിന്നു ചെറുപ്പത്തില്‍ കിട്ടാതെ പോയാല്‍, ആ കുറവ് മറ്റൊരിടത്തും പരിഹരിക്കാനാവില്ല. വീട്ടില്‍നിന്നു കിട്ടിയതിനെ പോളീഷ് ചെയ്യാനേ സെമിനാരി ഫോര്‍മേറ്റേഴ്‌സിനാവൂ. ഓരോ കുട്ടിയെയും വ്യക്തിപരമായി അറിഞ്ഞാല്‍ മാത്രമേ റെക്ടറച്ചനും ആത്മീയോപദേഷ്ടാവിനും എന്തെങ്കിലും ചെയ്യാനുമാവൂ.  
 അവസാനമായി, കെ.സി.എസ്.എല്‍. സ്റ്റേറ്റ് ഡയറക്ടര്‍ എന്ന നിലയില്‍ ഒരു ചോദ്യംകൂടി. നമ്മുടെ കത്തോലിക്കാവിദ്യാലയങ്ങളില്‍ വിശ്വാസപരിശീലനം വേണ്ടവിധം നടക്കുന്നുണ്ടോ?
 കത്തോലിക്കാവിദ്യാലയങ്ങളില്‍ കത്തോലിക്കാക്കുട്ടികള്‍ക്കു വിശ്വാസപരിശീലനം നല്കുന്നതു നമ്മുടെ ധര്‍മമാണ്; ലക്ഷ്യമാണ്. ഇതു വാസ്തവത്തില്‍ മതസ്വാതന്ത്ര്യത്തിന്റെ ഭാഗമായ മൗലികാവകാശമാണ്. സ്‌കൂളുകളില്‍ വിശ്വാസപരിശീലനക്ലാസ്സുകള്‍ നടന്നതുകൊണ്ടുമാത്രമായില്ല. കെ.സി.എസ്.എല്‍.ന്റെ സാന്നിധ്യവും പ്രവര്‍ത്തനവും ഇവിടെ ചര്‍ച്ചയാവണം. വിശ്വാസസത്യങ്ങള്‍ ബോധ്യങ്ങളാക്കി പകര്‍ത്താനും അനുദിനജീവിതത്തില്‍ പ്രാവര്‍ത്തികമാക്കാനും ഈ സംഘടനയ്ക്ക് ഒട്ടേറെ കാര്യങ്ങള്‍ ചെയ്യാനുണ്ട്. ക്രൈസ്തവകൂട്ടായ്മ ബലപ്പെടുത്തുന്നതിനും സഭാദര്‍ശനങ്ങള്‍ ആഴത്തില്‍ പഠിക്കുന്നതിനും ക്യാമ്പുകളും സെമിനാറുകളും സഹായിക്കുന്നുണ്ട്. നേതൃത്വപരിശീലനത്തിനു വലിയ പ്രാധാന്യം ഈ പ്രസ്ഥാനം കല്പിക്കുന്നുണ്ട്. പക്ഷേ, ഇതിനെല്ലാം അധ്യാപകരുടെയും വിദ്യാര്‍ഥികളുടെയും പൂര്‍ണസഹകരണവും തുറന്ന മനഃസ്ഥിതിയും ഉണ്ടാവണം.