സില്ജി ജെ. ടോം
മഞ്ഞിന്റെ കുളിരും നിറച്ചെത്തുന്ന പുലരികള്‍, നക്ഷത്രങ്ങളുടെ തിളക്കം, പുല്‍ക്കൂടിന്റെ ഭംഗി, പാതിരാക്കുര്‍ബാനയുടെ, തിരുപ്പിറവിയുടെ ശാന്തിദൂത്... ക്രിസ്തുവിന്റെ ജനനത്തിന്റെ ഓര്‍മയില്‍ ഗ്ലോറിയ പാടുന്ന ക്രിസ്മസ് രാവിന്റെ ശാന്തതയിലേക്കു കടന്നെത്തുകയാണ് ലോകം. ഭൂമിയിലെ മരക്കൊമ്പുകളിലെല്ലാം നക്ഷത്രങ്ങള്‍ പൂത്തുനില്‍ക്കുന്നു. വര്‍ണവിളക്കുകള്‍ക്കു ചുറ്റും നിറയുന്ന പ്രത്യാശയുടെ വെളിച്ചം സമാധാനദൂതന്റെ ജനനം ഉദ്‌ഘോഷിക്കുന്നു. മഞ്ഞുപൊഴിയുന്ന ബത്ലഹേമിലൂടെ ഉണ്ണിയേശുവിനു ജനിക്കാനൊരിടം തേടി ജോസഫും മറിയവും നടന്നു. പുല്‍ക്കൂട്ടിലായിരുന്നു ലോകം കാത്തിരുന്നവന്റെ ജനനം; പിറന്നുവീഴാന്‍ ഇടംപോലും കിട്ടാതെ നമുക്കുചുറ്റും ഇല്ലാതാക്കപ്പെടുന്ന ആയിരക്കണക്കിന് കുഞ്ഞുങ്ങളെ ഓര്‍മിപ്പിച്ച്.
സമൂഹത്തിന്റെ മുഖ്യധാരയ്ക്കു പുറത്തുനിന്നിരുന്ന ആട്ടിടയര്‍ക്ക് ക്രിസ്മസില്‍ ലഭിച്ച പ്രത്യാശയും സന്തോഷവും നിലനില്‍ക്കുന്നുണ്ടോ എന്നതാണ് ഈ ക്രിസ്മസ് ദിനങ്ങളില്‍ നമ്മെ ചിന്തിപ്പിക്കേണ്ട ചോദ്യം, ഇല്ലെങ്കില്‍ എന്തുകൊണ്ട്? ഓരോ ക്രിസ്ത്യാനിയും സമാധാനത്തിന്റെ സന്ദേശം പ്രഘോഷിക്കേണ്ടവനാണ്, ഇന്നത് സാധ്യമാവുന്നുണ്ടോ?
ക്രിസ്മസ് ആഘോഷങ്ങളുടെയും ആഹ്‌ളാദത്തിന്റെയും അവസരമാണ്. പാര്‍ശ്വവത്കരിക്കപ്പെട്ടവരെയും സമൂഹത്തിന്റെ മുഖ്യധാരയില്‍നിന്നു പുറത്തുനില്‍ക്കുന്നവരെയും ക്രിസ്തുവിന്റെ സ്‌നേഹത്തിലേക്കു ചേര്‍ത്തുനിര്‍ത്താന്‍ സാധിച്ചെങ്കിലേ ക്രിസ്മസ് അര്‍ത്ഥപൂര്‍ണമാവൂ. ക്രിസ്മസിനെ വരവേല്‍ക്കാനുള്ള നക്ഷത്രങ്ങളും പുല്‍ക്കൂടുകളും, ക്രിസ്മസ് ട്രീയും, സാന്താക്ലോസ് വസ്ത്രങ്ങളും മാലാഖമാരും വിപണിയില്‍ നിറയുമ്പോള്‍ എല്ലാറ്റിനുമൊരു കമ്പോളഭാവമാണ്. അവിടെ രക്ഷകനായിപ്പിറന്നവന്‍ പകര്‍ന്നുതന്ന സമാധാനത്തിന്റെ, സ്നേഹത്തിന്റെ സുവിശേഷം ശരിയായ അര്‍ത്ഥത്തില്‍ പങ്കുവയ്ക്കപ്പെടുന്നുണ്ടോ എന്നു ചിന്തിക്കേണ്ടിയിരിക്കുന്നു.
ക്രിസ്മസിനെ വരവേല്‍ക്കാന്‍ ഒരുങ്ങുന്ന ഈ ദിവസങ്ങളില്‍പ്പോലും ശാന്തിമന്ത്രങ്ങള്‍ക്കു പുകള്‍പെറ്റ ഈ ആര്‍ഷഭാരതഭൂവില്‍, ദൈവത്തിന്റെ സ്വന്തം നാടെന്നു പേരുകേട്ട നമ്മുടെ കൊച്ചുകേരളത്തില്‍ സ്‌നേഹമല്ല പങ്കുവയ്ക്കപ്പെടുന്നത്; മറിച്ച്, അക്രമത്തിന്റെയും കൊലപാതകത്തിന്റെയും പകയുടെയും വിദ്വേഷത്തിന്റെയും വിഭാഗീയതയുടെയും മതമാത്സര്യങ്ങളുടെയും സന്ദേശമാണെന്നതു നമ്മെ ചിന്തിപ്പിക്കേണ്ടതുണ്ട്. സ്നേഹത്തിന്റെ, സുവിശേഷത്തിന്റെ പ്രഘോഷണത്തെ വിഭാഗീയതയുടെ, മതമാത്സര്യങ്ങളുടെ തൊഴുത്തില്‍ കെട്ടി ദുര്‍വ്യാഖ്യാനിക്കുമ്പോള്‍ എങ്ങനെയാണ് ഇന്നാട്ടില്‍ ശാന്തി പുലരുക. സ്‌നേഹവും സമാധാനവും പ്രഘോഷിക്കുന്ന ക്രിസ്തുവിന്റെ സന്ദേശത്തെ എങ്ങനെയാണു തള്ളിക്കളയാനാവുക.
ഇതെഴുതുമ്പോള്‍ പുറത്ത് നിലാവ് വീണൊഴുകുകയാണ്. പണ്ട് ക്രിസ്മസ് രാത്രിയില്‍ തെളിഞ്ഞ അതേ നിലാവ്. ശാന്തിദൂതു പെയ്തുനിറയുന്ന ആ നിലാവും നക്ഷത്രങ്ങളുടെ വെളിച്ചവും ഹൃദയത്തില്‍ കോരി നിറക്കുന്നവനേ ശാന്തി കണ്ടെത്താനാവൂ. വീടുകളില്‍ നക്ഷത്രശോഭ പകര്‍ന്നു താരകങ്ങള്‍ കണ്‍ചിമ്മുന്നു. വീട്ടുമുറ്റത്തു തൂക്കിയിടാന്‍ നക്ഷത്രവിളക്ക് വാങ്ങാനാവാതെ കരയുന്ന കുഞ്ഞുങ്ങളുണ്ട് നമുക്കു ചുറ്റും... രോഗദുരിതങ്ങളാല്‍ ക്ലേശിക്കുന്നവരുണ്ട്. ഒരു നേരത്തെ ആഹാരത്തിനു വകയില്ലാതെ ആത്മഹത്യയില്‍ അഭയം തേടുന്നവരുണ്ട്... അവരെയും ചേര്‍ത്തുപിടിക്കുക. എങ്കിലേ ക്രിസ്മസ് അര്‍ത്ഥ പൂര്‍ണമാവൂ.
മനുഷ്യസ്വഭാവവും ശരീരവും ആത്മാവും സ്വീകരിച്ചുകൊണ്ട് വചനം ഭൂമിയിലേക്കിറങ്ങിയ ദിവസമാണ് ക്രിസ്മസ്. മഞ്ഞും തണുപ്പും പെയ്തു നിറഞ്ഞ രാത്രിയില്‍ ആലംബമില്ലാത്തവനെപോലെ അവന്‍ വന്നുപിറന്നു. നവജാതരായ ആണ്‍കുഞ്ഞുങ്ങളെ കൊന്നുകളയാന്‍ ഉത്തരവിട്ട രാജാവിനെ ഭയന്ന് അഭയാര്‍ത്ഥിയെപ്പോലെ ഓടിപ്പോകേണ്ടിവരുന്നു - ഇന്ന് ലോകമെങ്ങുമുള്ള അഗതികളുടെയും അഭയാര്‍ത്ഥികളുടെയും അശരണരുടെയും പ്രതീകമെന്നോണം. ക്രിസ്തുവിന്റെ ജനനം ഒരു മഹാവിപ്ലവമാണു ലോകചരിത്രത്തില്‍ സൃഷ്ടിച്ചത്. സാമൂഹികനീതിയുടെയും മനുഷ്യസ്നേഹത്തിന്റെയും പാര്‍ശ്വവത്കരിക്കപ്പെട്ടവരോടുള്ള കരുണയുടെയും വക്താവായാണ് നസ്രായന്‍ വന്നുപിറന്നത് എന്നതുകൊണ്ടുതന്നെ.
എത്രയെത്ര ഓര്‍മകളുമായാണ് ഓരോ ക്രിസ്മസും നമ്മിലേക്കു വന്നെത്തുന്നത്. ആഘോഷത്തിന്റെ മാത്രമല്ല ത്യാഗത്തിന്റെ, സ്നേഹത്തിന്റെ, പങ്കുവയ്ക്കലിന്റെകൂടി സമയമാണത്. മാത്സര്യങ്ങളുടെ ലോകമാണിന്നത്തേത്, മുമ്പൊന്നും ഇങ്ങനെയായിരുന്നില്ല, ഓര്‍മയിലെത്തുന്നു എന്റെ ചെറുപ്പകാലം. അന്നത്തെ പ്രഭാതങ്ങള്‍ക്ക് എന്തു ഭംഗിയായിരുന്നു. നാഥന്റെ ജനനത്തിന്റെ വരവിനെ ഓര്‍മിപ്പിച്ചെന്നോണം ഡിസംബറിന്റെ പുലരികള്‍ നനുത്ത മഞ്ഞുപുതച്ചിരുന്നു അന്നും. പുലര്‍ച്ചെ ഇടവകദൈവാലയത്തില്‍നിന്ന് ഉയര്‍ന്നുകേള്‍ക്കാം രക്ഷകന്റെ വരവറിയിച്ചുള്ള ഗാനങ്ങള്‍. ഒപ്പംതന്നെ അമ്പലങ്ങളില്‍നിന്ന് അയ്യപ്പഭക്തിഗാനങ്ങളും. ഭക്തിയുടെ പരിവേഷം നിറയുന്ന പ്രഭാതങ്ങള്‍. അന്നൊന്നും മതമാത്സര്യങ്ങള്‍ ഇത്രയുണ്ടായിരുന്നില്ല. ഈ ക്രിസ്മസ് ദിനങ്ങളിലെങ്കിലും സ്‌നേഹം നിറയട്ടെ മനസ്സുകളില്‍, ഒപ്പം ശാന്തിയും സന്തോഷവും വിരുന്നെത്തട്ടെ. അയല്‍ക്കാരനെ, ശത്രുവിനെ സ്‌നേഹിക്കാന്‍ പഠിപ്പിച്ചവന്‍ നമുക്കു മാതൃകയാകട്ടെ.
ഫ്രാന്‍സിസ് പപ്പാ പറയുന്നു: ''ഉന്നതങ്ങളില്‍ നില്‍ക്കുന്ന ദൈവത്തെയല്ല, സേവിക്കാനായി ചെറുതാകുന്ന, നമ്മിലൊരുവനാകുന്ന ദൈവത്തെയാണ് ക്രിസ്മസ് വെളിപ്പെടുത്തുന്നത്. അതിനാല്‍, എളിമപ്പെടുന്നതിലൂടെയേ ദൈവം നമ്മോടൊപ്പം വസിക്കൂ.''
ശാന്തി പകരട്ടെ, മംഗളം നിറയ്ക്കട്ടെ. ഓരോരുത്തരിലും ഈ ക്രിസ്മസ്.
